⏳مدت زمان مطالعه: ۳ دقیقه | ✏️ناشر/نویسنده: سیانبیسی/مونیکا پیتریلی | 📅 تاریخ: ۳ خرداد ۱۴۰۳
بوتان به “خوشبختی ملی خالص ۲.۰” روی میآورد زیرا بحران عمیقتر میشود
فلسفه حاکم بر بوتان با عنوان “خوشبختی ملی خالص” (GNH) در سطح جهان به خاطر توازن بین رشد اقتصادی و رفاه شهروندانش تحسین شده است. اما بحثهای اخیر درباره “خوشبختی ملی خالص ۲.۰” توسط نخستوزیر جدید، تشرینگ توبگای، نشان میدهد که تغییراتی در افق دید قرار دارند، زیرا کشور با بحرانی اقتصادی مواجه است که، به گفته توبگای، “در آستانه فروپاشی” قرار دارد.
GNH از زمان معرفی توسط پادشاه سابق جیمی سینگ وانگچوک در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، به عنوان اصل راهنمای بوتان بوده است. اما با نرخ بیکاری جوانان که به حدود ۳۰ درصد میرسد و حدود یکهشتم جمعیت در فقر زندگی میکنند، این سوال مطرح میشود که آیا بوتان در پی دستیابی به خوشبختی ملی باید تجدید نظر کند؟
توبگای در مصاحبهای با سیانبیسی در تاریخ ۱۰ مه گفت: “بله و نه”. “بله، زیرا ما باید اقتصاد خود را رشد دهیم. اما نه، زیرا اصول GNH نباید کنار گذاشته شوند.” وی تأکید کرد که کشور میتواند در یک شیوه متوازن که ارزشهای آن را فدا نکند، رشد کند.
پیدا کردن تعادل جدید
بوتان همچنان به تقویت اقتصاد خود به روشهایی که پایدار، عادلانه و با پیشرفت اجتماعی، حفاظت از محیط زیست، حفاظت فرهنگی و حاکمیت خوب متعادل است، ادامه خواهد داد.
وی افزود: “ما در بسیاری از زمینهها مانند پیشرفت اجتماعی موفق بودهایم، اما از لحاظ اقتصادی عقب ماندهایم.” وی اذعان کرد: “از یک طرف، ما واقعاً شکست نخوردهایم، اما از منظر موفقیت اقتصادی، شکست خوردهایم.”
توبگای همچنین اذعان داشت که بوتان در رویکرد خود به گردشگری محافظهکار بوده است. “ما در نحوه باز کردن خود به جهان در زمینه گردشگری بسیار محتاط بودهایم. اگر اشتباهی داشتیم، آن را در جهت پایداری و حفاظت انجام دادهایم و اکنون بهای این احتیاط را میپردازیم.”
دو برابر کردن تأکید بر گردشگری پایدار
صنعت گردشگری بوتان نسبت به سایر کشورهای آسیایی کندتر در حال بهبودی است. در سال ۲۰۲۳، ورودهای بینالمللی تنها یکسوم از سطح سال ۲۰۱۹ بودند. کشور از زمان بازگشایی در سپتامبر ۲۰۲۲ چندین بار “هزینه توسعه پایدار” بحثبرانگیز خود را تغییر داده است، ابتدا آن را به ۲۰۰ دلار در روز برای هر بزرگسال افزایش داد، سپس دو بار کاهش داد.
این تغییرات سردرگمی زیادی ایجاد کردهاند، به گفته توبگای. “گردشگری اکنون در حال شروع بهبودی است، اما نه به سطح پیش از همهگیری.” با این حال، علیرغم مزایای اقتصادی احتمالی گردشگری انبوه، بوتان به استراتژی “ارزش بالا، حجم کم” خود در گردشگری پایبند است. هزینه توسعه پایدار فعلی ۱۰۰ دلار در روز برای هر بزرگسال است، اما توبگای اظهار داشت که “۲۰۰ دلار در روز به عنوان هزینه توسعه پایدار مبلغی است که بسیاری از گردشگران مایل به پرداخت آن هستند.”
وی افزود که بوتان همچنان بر افزایش گردشگری تمرکز دارد و در عین حال کنترل تعداد بازدیدکنندگان را حفظ میکند. صنعت گردشگری به عنوان یک مسیر بالقوه برای ایجاد مشاغلی که جوانان توانمند و مستعد بوتان آرزو دارند، در نظر گرفته شده است. بسیاری از جوانان بوتانی کشور را به جستجوی فرصتهای شغلی در خارج از کشور ترک کردهاند و تعداد قابلتوجهی به استرالیا برای کار و آموزش مهاجرت کردهاند.
توبگای ابراز امیدواری کرد که این روند موقتی باشد و با تقویت اقتصاد بوتان از طریق گردشگری و سایر اقدامات، کسانی که کشور را ترک کردهاند، به خانه بازگردند.
پاورقی ها:
⚠️ اخطار: محتوای این مقاله صرفاً دیدگاههای نویسنده و منبع اصلی را منعکس میکند و مسئولیت آن بر عهده نویسنده است. بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاههای متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاههای مطرحشده نیست.
✅ سورس ما: سیانبیسی
💡 درباره منبع: سیانبیسی (CNBC) یک شبکه خبری بینالمللی آمریکایی است که به ارائه اخبار و تحلیلهای مالی و کسبوکار میپردازد.
✏️ درباره نویسنده: مونیکا پیتریلی یک خبرنگار در سیانبیسی است و بهطور تخصصی در حوزههای سفر و گردشگری فعالیت دارد.