بلومبرگ: “بازگشت به دفتر: مشکل ۱.۳ تریلیون دلاری” | ۶ شهریور ۱۴۰۳
کاهش تقاضای دولت بریتانیا برای "حق قطع ارتباط کاری" با ایجاد کد رفتاری به جای قوانین سخت‌گیرانه
⏳ مدت زمان مطالعه: ۵ دقیقه | ✏️ ناشر/نویسندگان: بلومبرگ/ ایرینا آنجل، ایلپ رئا، و بشیرات اولادله | 📅 تاریخ: ۲۷ آگوست ۲۰۲۴ / ۶ شهریور ۱۴۰۳
⚠️ اخطار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
دولت کارگر بریتانیا از بلندپروازی‌های خود برای دادن حق قانونی به کارمندان جهت نادیده گرفتن درخواست‌های کاری خارج از ساعات اداری عقب‌نشینی می‌کند و به جای آن به قوانین نرم‌تری روی می‌آورد که در ایرلند تأثیر محدودی برای کارگران داشت.
به جای پیگیری قانون‌گذاری برای “حق قطع ارتباط”، وزرا به جای آن برای کد عملی برای کسب‌وکارها تلاش خواهند کرد، بر اساس اطلاعات افرادی که با موضوع آشنا هستند و خواسته‌اند نامشان فاش نشود. دولت بریتانیا مدل خود را بر اساس بلژیک و ایرلند که دستورالعمل‌هایی در مورد ارتباطات خارج از ساعات کاری دارند قرار می‌دهد، در تضاد با فرانسه و پرتغال که حق قطع ارتباط در قانون آنها تصریح شده است.
این رویکرد نرم‌تر بخشی از تلاش نخست‌وزیر کی‌یر استارمر برای اطمینان دادن به مدیران است که بریتانیا مکان مناسبی برای سرمایه‌گذاری است و این یک شکست برای رهبران اتحادیه‌ها است که برای اقدامات سخت‌گیرانه‌تر فشار می‌آورند. با توجه به کندی اقتصاد و کاهش بهره‌وری، دولت مایل است که کسب‌وکارها با برنامه آنها راحت باشند.
“حق قطع ارتباط” بخشی از جذابیت کارگر به رای‌دهندگان پیش از پیروزی انتخابات ۴ ژوئیه بود. هدف ایجاد مرزهای واضح‌تر بین زندگی کاری و خانگی برای مقابله با فرسودگی شغلی و بهبود بهره‌وری در عصر کار از راه دور بود. این قانون از مدیران جلوگیری می‌کرد که از کارمندان بخواهند وظایف اضافی در آخر هفته‌ها، در طول مرخصی سالانه یا خارج از ساعات کاری عادی انجام دهند—به عنوان مثال ارسال ایمیل‌ها در اواخر شب.
کد عملی به سبک ایرلندی ضعیف‌تر از آنچه انتظار می‌رفت زمانی که معاون نخست‌وزیر آنجلا راینر برای اولین بار طرح‌ها را به عنوان وزیر سایه در سال ۲۰۲۲ مطرح کرد، خواهد بود، زمانی که او وعده داد که “کارگران حق جدیدی برای قطع ارتباط از کار خارج از ساعات کاری خواهند داشت” و کارفرمایان حق ندارند خارج از ساعات کاری با آنها تماس بگیرند.
یک قانون به افراد اجازه می‌دهد که در صورت نقض حق قطع ارتباط، غرامت درخواست کنند، در حالی که کد عملی به عنوان راهنمایی برای نحوه رفتار مدیران عمل می‌کند. دستورالعمل‌ها به تنهایی هیچ قدرت قانونی ندارند اما می‌توانند به عنوان مدرک در دادگاه برای اتهامات جداگانه مانند اخراج ناعادلانه یا تبعیض استفاده شوند.
اخبار مربوط به رویکرد جدید کارگر با استقبال شرکت‌هایی روبرو شد که از قوانین محدودکننده‌تر نگران بودند.
آلکساندرا هال-چن، مسئول سیاست‌های اصلی برای اشتغال در موسسه مدیران گفت: “رویکرد سخت‌گیرانه و یک اندازه برای همه به حق قطع ارتباط می‌تواند پیامدهای جدی برای بسیاری از توانایی‌های کسب‌وکارها برای عملکرد داشته باشد.” قوانین “باید بر محافظت از کارمندانی که انتخاب می‌کنند به ارتباطات خارج از ساعات کاری پاسخ ندهند تمرکز کند، به جای اینکه کارفرمایان را از تماس با کارمندان خارج از ساعات توافقی منع کند.”
سیوبرا راش، شریک و رئیس دفتر دوبلین در شرکت حقوقی لوئیس سیلکین گفت که تأثیر تغییرات در ایرلند محدود بوده است. “بزرگترین تأثیری که اینجا دیدیم این بود که در انتهای ایمیل می‌دیدید: ‘من این را خارج از ساعات کاری خودم ارسال می‌کنم، اما اگر آن را به عنوان فوری علامت‌گذاری نکرده باشم، انتظار پاسخ ندارم’،” راش گفت.
یک سوم کارگران ایرلندی از وجود کد عملی آگاهی نداشتند، و تعداد نسبتاً بدون تغییر از زمانی که حق قطع ارتباط سه سال پیش به اجرا درآمد، طبق یک نظرسنجی انجام شده توسط مشاور HR Buddy در آوریل. کمتر از ۱۰٪ گزارش دادند که از زمان تغییر سیاست در سال ۲۰۲۱ تفاوتی را مشاهده کرده‌اند.
کارگر متعهد شده است که در ۱۰۰ روز اول قدرت خود قوانین مربوط به حقوق کارگران را معرفی کند، از جمله قوانین سخت‌گیرانه‌تر در مورد قراردادهای صفر ساعت و واجد شرایط شدن کارگران برای حقوق بیماری از روز اول کار، که سپس با کسب‌وکارها و اتحادیه‌های کارگری مشورت خواهد شد قبل از اینکه به قانون تبدیل شود.
کامیلا مارشال، سخنگوی استارمر گفت: “کارفرمایان خوب درک می‌کنند که برای اینکه کارگران با انگیزه و بهره‌ور بمانند، باید بتوانند قطع ارتباط کنند، و فرهنگ حضور دائم می‌تواند به بهره‌وری آسیب برساند.” “اما بستگی به نوع نقشی که کسی دارد، نیازهای سازمان دارد. قطعاً یک اندازه برای همه نیست، بنابراین ما به مدل‌های مختلف نگاه می‌کنیم.”
نگرانی این است که اجازه دادن به استثنائات زیاد به “حق قطع ارتباط” آن را بی‌معنا کند.
هجونگ چونگ، استاد کار و اشتغال در کالج کینگ لندن گفت: “بخش مالی که از این معاف می‌شود آن را بی‌فایده خواهد کرد زیرا ممکن است این مفهوم را که کارگر مولد ایده‌آل در محیط‌های پردرآمد و حرفه‌ای‌ها چگونه به نظر می‌رسند را پیش ببرد.”
انعطاف‌پذیری همچنان جذابیت اصلی برای کسب‌وکارها از یک کد عملی به سبک ایرلندی است، طبق بن ویلموت، رئیس سیاست عمومی و امور عمومی در موسسه منشور پرسنل و توسعه. این بدان معناست که شرکت‌ها می‌توانند قوانین خارج از ساعات کاری را به بخش خود و همچنین به ترجیحات فردی تطبیق دهند.
این رویکرد نرم‌تر همچنین از اضافه شدن موارد بیشتر به دادگاه‌های بریتانیا که قبلاً با رکوردهای بی‌سابقه‌ای از پرونده‌ها مواجه هستند، جلوگیری می‌کند.
جیمز دیویس، شریک در لوئیس سیلکین گفت: “در تأثیرگذاری بر رفتارها، همیشه به یک تحریم قانونی نیاز ندارید.” “فقط آگاهی بیشتر و تمرکز بر اهمیت کار نکردن بیش از حد افراد، دادن فرصت به افراد برای قطع ارتباط بهبود زندگی خانوادگی و سلامتی آنها.”
کارگران در شرکت‌هایی که سیاست حق قطع ارتباط ندارند، به احتمال بیشتری مشکلاتی مانند سردرد، استرس و اضطراب را تجربه می‌کنند، طبق یک نظرسنجی مورد حمایت اتحادیه اروپا از کارمندان و مدیران منابع انسانی در بلژیک، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا. کسانی که برای کارفرمایان با سیاست‌های حق قطع ارتباط کار می‌کنند، همچنین گزارش کردند که تعادل بهتری بین کار و زندگی نسبت به همتایان خود که به چنین سیاستی دسترسی ندارند، دارند.
با این حال، محدودیت‌هایی وجود دارد که حق قطع ارتباط می‌تواند اصلاح کند، صرف‌نظر از شکل آن.
ویلموت گفت: “این یک درمان قطعی نیست.” “لزومی ندارد که مسائل زیربنایی در مورد فرهنگ‌های کاری سمی، مدیرانی که در مدیریت افراد بسیار خوب نیستند یا بارهای کاری بیش از حد را حل کند.”
پاورقی‌ها:
⚠️ اخطار: محتوای این مقاله صرفاً دیدگاه‌های نویسنده و منبع اصلی را منعکس می‌کند و مسئولیت آن بر عهده نویسنده است. بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
💡 درباره منبع: بلومبرگ یک منبع خبری معتبر در حوزه پوشش اخبار اقتصادی و مالی است که به ارائه تحلیل‌های عمیق در مورد بازارهای جهانی و سیاست‌های اقتصادی می‌پردازد.
✏️ درباره نویسندگان: ایرینا آنجل، ایلپ رئا، و بشیرات اولادله خبرنگاران بلومبرگ هستند که در حوزه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی فعالیت می‌کنند و مقالاتی با تمرکز بر موضوعات جهانی و تأثیرگذار ارائه می‌دهند.
