(⏳مدت زمان مطالعه: ۶ دقیقه | ✏️نویسنده: سیمور هرش | 📅 تاریخ: ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳ / ۱ دی ۱۴۰۲)
اقتصاد آلمان بیش از یک سال است که به دلیل قطع گاز ارزان روسیه، بخشی از آن به دلیل تصمیم جو بایدن در اوایل سال گذشته برای تخریب خطوط لوله نورد استریم، با مشکل مواجه شده است. در عین حال، سیاست‌های آلمان همچنان به سمت راست‌گرایی حرکت می‌کند و ممکن است بخش زیادی از اروپای غربی را با خود همراه کند.
هفته گذشته، حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD)، حزبی سختگیر ضد مهاجر در کشوری که مهاجران ۱۸ درصد از جمعیت آن را تشکیل می‌دهند، اولین شهردار موفق خود را از زمان تشکیل خود در یک دهه پیش، به‌دست آورد. نیویورک تایمز این پیروزی در پیرنا، یک شهر کوچک در ساکسونی، را بازتاب محبوبیت روزافزون این حزب توصیف کرد. این حزب از حمایت ۳۵ درصدی رأی‌دهندگان در ساکسونی و ۲۲ درصد در سراسر کشور برخوردار است—رقمی که در دو سال گذشته دو برابر شده است.
آلمان زمانی در بازارهای جهانی با خودروهای لوکس و ماشین‌آلات صنعتی خود تسلط داشت، اما اکنون در فرآیندی است که برخی آن را “صنعت‌زدایی سریع” می‌نامند. سه ماه پیش، شبکه تلویزیونی یورونیوز آلمان را “بدترین کشور توسعه‌یافته بزرگ در جهان” توصیف کرد که هم صندوق بین‌المللی پول و هم اتحادیه اروپا انتظار دارند امسال کوچک‌تر شود. مکس پل فریدمن، یک آکادمیک آمریکایی که آلمان را به خوبی می‌شناسد، به من گفت که “پیروزی‌های سیاسی AfD بسیاری از آلمانی‌ها را بسیار نگران کرده است” زیرا بدبینی اقتصادی باعث می‌شود که سایر احزاب سیاسی در آلمان و سراسر اروپا، همچنین در ایالات متحده، سیاست‌های ضد مهاجر را در پیش بگیرند.
فریدمن به من گفت: “اگر خطوط لوله فعال بود، آیا همه این‌ها متفاوت بود؟ بله و خیر. قیمت‌های انرژی محوری هستند، اما آنها هنوز هم با بوروکراسی سست، کاهش بازار چین و کمبود نیروی کار ماهر مواجه می‌شدند. و با توجه به آنچه که در سراسر کشورهای آتلانتیک شمالی اتفاق می‌افتد، آنها همچنان در حالت اسلام‌هراسی و ضد مهاجرتی مانند همسایگان خود بودند.”
با توجه به این واقعیت‌ها، فریدمن به من گفت که او “مسئله خطوط لوله را به عنوان یک کاتالیزور یا شاید آخرین قطره‌ای که کمر شتر را شکست” و نه به عنوان عامل بحرانی منحصر به فرد در مشکلات آلمان ترسیم می‌کند.
سارا میلر، که چهار دهه به نوشتن و ویرایش بهترین مجلات نفت و گاز آمریکا مشغول بوده است—او اکنون در مدیوم وبلاگ‌نویسی می‌کند—این روزها را “زمان‌های ناامیدکننده، به ویژه برای شرکت‌های آلمانی و برخی شرکت‌های اروپایی که با قبوض انرژی متورم و تورم مداوم و شاید ریشه‌دار در خانه مواجه هستند” توصیف کرده است. او به من گفت که آلمان در خطر از دست دادن بخش بزرگی از پایگاه صنعتی است که در چند دهه گذشته کلید قدرت صنعتی و نفوذ سیاسی آن در اتحادیه اروپا بوده است. این پایگاه صنعتی نیز برای آلمانی‌ها از نظر احساسی مهم است—این به ویژه برای خودروها و شیمیایی‌ها صدق می‌کند—که آن را به یک مسئله سیاسی بزرگ تبدیل می‌کند.
میلر گفت که بحران تأمین گاز آلمان “در حال تثبیت است، با برخی از معاملات ده ساله یا بیشتر برای خرید گاز طبیعی مایع، عمدتاً از ایالات متحده و قطر و اخیراً گاز خط لوله از نروژ. اما میزان گازی که آلمان استفاده می‌کند به شدت از سطح قبل از جنگ کاهش یافته است، و صنایع انرژی‌بر بزرگترین ضربه را دریافت کرده‌اند. صنایع افسانه‌ای آلمان تضعیف شده‌اند. ترس از این که آنها بهبود نیابند گسترده است، همانطور که نگرانی وجود دارد که تا آنجا که شرکت‌های دخیل دوباره بهبود پیدا کنند، با وابستگی بیشتری به چین خواهد بود. این صنایع برای احساس امنیت و اعتماد به نفس کشور مهم هستند و پیامدهای سیاسی می‌تواند برای دولت ائتلافی اولاف شولتز شدید باشد.”
“جالب است” میلر گفت، “که همه بیشترین ترس را دارند—از آلمان گرفته تا چین و بسیاری از مکان‌های دیگر در میان—تکرار صنعتی‌زدایی، مالی‌شدن و حفره اقتصادی است که ایالات متحده در دهه‌های گذشته تجربه کرده است. آمریکا یک داستان هشداردهنده است. وقتی به این طریق به آن فکر می‌کنید، بسیار پاتتیک است.”
آمریکا عامل جنجالی‌ترین در زمان‌های سخت اخیر آلمان بوده است، به طوری که نقش آن به ندرت ذکر می‌شود. تصمیم بایدن در پاییز ۲۰۲۲ برای دستور دادن به تیمی از سیا که به صورت مخفیانه در نروژ کار می‌کردند، با بهترین نیروهای ویژه نروژ که از زمان پایان جنگ جهانی دوم یک دارایی آمریکایی بوده‌اند، برای منفجر کردن خطوط لوله نورد استریم در دریای بالتیک، بحث‌برانگیز است. نورد استریم ۱ از سال ۲۰۱۱ به آلمان گاز ارزان روسیه را تأمین می‌کرد. نورد استریم ۲ تازه ساخته شده در مراحل نهایی تکمیل بود که به فشار آمریکا توسط شولتز در فوریه ۲۰۲۲ و درست قبل از تهاجم روسیه به اوکراین تعطیل شد.
رهبران ملی آمریکایی و غربی از اوایل روزهای جنگ سرد درباره توانایی روسیه برای سلاح کردن سیاسی منابع عظیم گاز طبیعی و نفت خود که در غرب سیبری نزدیک به دایره قطب شمال قرار دارد، هشدار داده‌اند. یک کارشناس انرژی در طی یک قهوه صبح زود در نیویورک به من گفت که کشورهای جهان که هیچ ذخایر نفت یا گازی ندارند “زامبی‌ها” هستند که نیاز روزانه‌ی شدیدی برای یافتن خون برای نوشیدن دارند تا زندگی خود را حفظ کنند.
آمریکایی‌هایی که به مأموریت مخفی در دریای بالتیک در هفته‌های قبل از تهاجم روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ اختصاص داشتند، فرض می‌کردند که هدف این بود که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه را متقاعد کنند که به حمله نپردازد. وقتی تهاجم اتفاق افتاد، علیرغم تهدیدهای عمومی قبلی برای نابود کردن خط لوله توسط بایدن و ویکتوریا نولند، معاون وزیر خارجه فعلی، تیم آمریکایی در نروژ دستور داد که به کار خود ادامه دهند و راهی برای انجام کار پیدا کنند.
عملیاتی‌ها برای مأموریت آماده شده بودند و تا اواخر ماه مه آماده بودند، اما برنامه به طور ناگهانی توسط بایدن لغو شد. هیچ توضیحی داده نشد زیرا رؤسای جمهور، چه عمیقاً در برنامه‌ریزی مأموریت‌ها دخیل باشند یا نه، نیازی به توضیح افکار خود ندارند. تیم سیا همچنان به شدت درگیر و مشتاق بود زیرا آنها فرض می‌کردند که بایدن در نهایت ماشه را می‌کشد و سپس به پوتین می‌گوید که چرا او این کار را کرده است—زیرا او علناً به پوتین گفته بود که چه کاری انجام خواهد داد و او آن را انجام داده است. پیامی که مردان و زنان در مأموریت می‌خواستند بشنوند این بود: “با من بازی نکن.” رهبر روسیه باید می‌دانست که وقتی یک رئیس‌جمهور آمریکایی تهدیدی می‌کند، او آن را جدی می‌گیرد.
با این حال، کاخ سفید دستور داد که سیا راهی برای دادن گزینه به کاخ سفید برای انفجار خط لوله در زمانی که بایدن انتخاب می‌کند، پیدا کند. بمب‌ها در حال حاضر در محل بودند. ترتیب دادن آن گزینه، با تضمین لازم برای موفقیت، بسیار سخت‌تر از آن بود که رئیس‌جمهور و مشاورانش هرگز بدانند. این امکان با کمک کارشناسان فنی دانشگاهی خارجی فراهم شد. دستور ریاست جمهوری در اواخر سپتامبر آمد و سه خط لوله از چهار خط لوله پس از فعال‌سازی مواد منفجره توسط دستگاه سونار مخصوص ساخته شده با فرکانس پایین نابود شدند. (هیچ بمب (ادامه) انفجاری در خط لوله چهارم قرار نگرفت زیرا دو غواص نیروی دریایی که ماه‌ها برای این مأموریت تمرین کرده بودند، تحت یک برنامه زمانی سخت بودند و قبل از اتمام مأموریت به ایمنی بازگردانده شدند.)
زمان‌بندی بایدن به نظر می‌رسید که هدفش صدراعظم شولتز بود. برخی در سیا باور داشتند که ترس رئیس‌جمهور این بود که شولتز، که حمایت کنندگانش نسبت به حمایت از اوکراین بی‌تفاوت بودند، ممکن است در مواجهه با زمستانی سخت دچار تردید شود و نتیجه بگیرد که گرم نگه داشتن مردمش و رونق‌بخشیدن به صنایعش از حمایت از اوکراین علیه روسیه مهم‌تر است. او ممکن بود تصمیم بگیرد که گاز را روانه کند. همانند روسای جمهور آمریکایی از زمان کندی، ترس بایدن این بود که گاز روسیه به یک دارایی استراتژیک تبدیل شود.
این هفته خبری منتشر شد که، همانطور که میلر اشاره کرد، Sefe، یک شرکت انرژی دولتی آلمان، یک قرارداد ۵۵ میلیارد دلاری انرژی با Equinor نروژی بسته است که طبق گزارش رویترز، یک سوم نیازهای صنعتی آلمان به گاز را برای ده سال تأمین خواهد کرد، با گزینه‌ای برای تمدید پنج ساله. رویترز به طول زیادی رفت تا تاریخ را بازنویسی کند و به خوانندگانش اطلاع داد که این قرارداد برای آلمان “یک نقطه عطف در تلاش‌های برلین برای جایگزینی تأمین‌کننده طولانی‌مدت قبلی، روسیه بود که اول جریان را کاهش داده و سپس در سال ۲۰۲۲ تحویل را متوقف کرد، و نگرانی‌هایی از زمستان سرد در خانه‌های آلمانی ایجاد کرد.” خطوط لوله نورد استریم تخریب‌شده دیگر مرتبط نیستند.
در ده ماهی که از انتشار اولین گزارش من از خرابکاری در نورد استریم می‌گذرد، دولت آلمان و رسانه‌ها، همانند ایالات متحده، یا نادیده گرفته‌اند یا گزارشات جایگزینی درباره چگونگی و چرایی تخریب خطوط لوله ارائه داده‌اند. این ایده که یک رئیس‌جمهور ایالات متحده به طور عمدی یک منبع حیاتی انرژی را نابود کند و یک هم‌پیمان نزدیک را به خطر بیندازد، به‌عنوان تابو باقی مانده است.
یک مقام آمریکایی که با استفاده سیاسی از انرژی آشنا است، قرارداد نروژی را با کنایه “یک خوش‌شانسی بزرگ برای شولتز” توصیف کرد، درست زمانی که پایگاه او با زمستانی بدون گاز مواجه بود. از ناکجا، نروژی‌ها مشتری‌ای برای تقریباً همان درصد گازی که از بسته شدن نورد استریم از دست رفته بود پیدا کردند.
“به طرز جادویی”، او افزود، “این معامله با بسته شدن قبلی گاز و میادین نفتی روسیه که—به جز برای تخریب خطوط لوله نورد استریم—منبع گاز برای دو خط لوله بود، همزمان شد.” پوتین در پاسخ به تصمیم قبلی شولتز برای رد تحویل گاز روسی به نورد استریم ۲ اعلام کرد که تأمین را متوقف می‌کند.
بنابراین، مقام گفت، شولتز ممکن بود این را درک کرده باشد که گاز روسی برای نورد استریم ۲ در دسترس نخواهد بود زمانی که “او و بایدن شانه به شانه” در کاخ سفید ایستادند و بایدن اعلام کرد که اگر روسیه به اوکراین حمله کند، نورد استریم ۲ وجود نخواهد داشت.
“در مورد نروژی‌ها”، مقام به من گفت، “بهترین راه برای گسترش سهم بازار همیشه حذف رقابت بوده است.
“آیا تاریخ بزرگ نیست؟” او نتیجه‌گیری کرد.
پاورقی‌ها:
⚠️ اخطار: محتوای این مقاله صرفاً دیدگاه‌های نویسنده و منبع اصلی را منعکس می‌کند و مسئولیت آن بر عهده نویسنده است. بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
✅ سورس ما: Substack
https://seymourhersh.substack.com/p/nord-stream-and-germanys-shrinking
💡 درباره منبع: Substack یک پلتفرم انتشار محتوای دیجیتال است که به نویسندگان و تولیدکنندگان محتوا اجازه می‌دهد به طور مستقل مطالب خود را منتشر کنند و با مخاطبان خود در تعامل باشند.
✏️ درباره نویسنده: سیمور هرش یک روزنامه‌نگار تحقیقی برجسته است که در زمینه‌های مختلفی از جمله سیاست خارجی و امنیت ملی به تحقیق و نگارش پرداخته است. او برنده جایزه پولیتزر است و برای گزارش‌های عمیق خود در سراسر جهان شناخته شده است.
