⏳مدت زمان مطالعه: ۴ دقیقه | ✏️ناشر/نویسنده: فارن پالسی/بیلهری کائوسیکان | 📅 تاریخ: ۲۶ فوریه ۲۰۲۵ ۷ اسفند ۱۴۰۳
⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
سیاست واشنگتن در قبال کره شمالی به بن‌بست رسیده است
سیاست فعلی آمریکا در قبال کره شمالی دیگر کارایی ندارد و زمان آن فرا رسیده که رویکردی جدید در پیش گرفته شود. بیلهری کائوسیکان، رئیس مؤسسه خاورمیانه دانشگاه ملی سنگاپور و دیپلمات سابق این کشور، در این مقاله به تحلیل این موضوع پرداخته است.
آیا آمریکا باید مذاکرات با کره شمالی را از سر بگیرد؟
دونالد ترامپ در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با «شیگرو ایشیبا»، نخست‌وزیر ژاپن (۷ فوریه)، بر رابطه شخصی خوب خود با کیم جونگ اون تأکید کرد و گفت: «این رابطه برای همه یک دارایی بزرگ است.»
ترامپ همچنین ادعا کرد که مذاکراتش با کیم در دوران ریاست‌جمهوری اولش از وقوع جنگ در شبه‌جزیره کره جلوگیری کرد. فارغ از درستی این ادعا، رویکرد ترامپ نسبت به کره شمالی بسیار بهتر از شیوه «صبر استراتژیک» باراک اوباما بود. اوباما در طول هشت سال، هیچ اقدامی در قبال برنامه‌های موشکی و هسته‌ای کره شمالی انجام نداد و این مسئله به تضعیف بازدارندگی و پیشرفت پیونگ‌یانگ در توسعه تسلیحات منجر شد.
بازدارندگی احیا شد، اما مذاکرات شکست خورد
در اوت ۲۰۱۷، کیم جونگ اون با تهدید به هدف قرار دادن گوام (قلمرو آمریکا در اقیانوس آرام)، واکنش شدید ترامپ را برانگیخت. از آن زمان تاکنون، کره شمالی هیچ موشک دوربرد را در مسیر نزدیک به گوام آزمایش نکرده است.
با احیای بازدارندگی، ترامپ سه بار با کیم دیدار کرد: سنگاپور (۲۰۱۸)، هانوی (۲۰۱۹)، و منطقه غیرنظامی شده کره (۲۰۱۹). اما این مذاکرات به دلیل آماده‌سازی ضعیف و تعیین هدف غیرواقعی «غیرهسته‌ای‌سازی کامل» شکست خورد. این هدف مدتهاست غیرممکن شده است.
” “چرا غیرهسته‌ای‌سازی یک توهم است؟
هیچ احتمالی وجود ندارد که کره شمالی برنامه‌های هسته‌ای یا موشکی خود را رها کند. بقای رژیم برای پیونگ‌یانگ یک مسئله حیاتی است، و این برنامه‌ها ضامن اصلی تحقق این هدف تلقی می‌شوند. هیچ مشوق یا هزینه‌ای نمی‌تواند آنها را مجبور به تسلیم کند، زیرا این امر برابر با باز کردن درهای تغییر رژیم است.
تغییر در رویکرد دیپلماتیک
اهداف غیرهسته‌ای‌سازی آمریکا مانعی برای برخورد واقع‌بینانه با برنامه‌های هسته‌ای کره شمالی است. ترامپ اخیراً کره شمالی را یک «قدرت هسته‌ای» خواند. اگرچه منتقدان این ادعا را نقض معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) می‌دانند، اما واقعیت این است که کره شمالی عملاً به یک کشور هسته‌ای تبدیل شده است.
تعادل نظامی و دیپلماسی هوشمندانه
کره شمالی یک بازیگر منطقی است و می‌توان با ترکیب بازدارندگی قوی و دیپلماسی ماهرانه با آن تعامل کرد. هرچند دولت اول ترامپ در بخش دیپلماسی ضعیف عمل کرد، اما تلاش برای مذاکره اشتباه نبود. تجدید این تلاش‌ها می‌تواند راهگشا باشد.
آینده شبه‌جزیره کره: صلح یا تشدید تنش؟
کیم جونگ اون در ژانویه ۲۰۲۴، سیاست وحدت مسالمت‌آمیز را کنار گذاشت و طاق وحدت در پیونگ‌یانگ را تخریب کرد. این اقدام نشان می‌دهد که او به وجود دو کره به عنوان واقعیتی پایدار اعتقاد دارد. این ممکن است گامی به سوی خروج از میراث پدر و پدربزرگش باشد.
نقش چین و محدودیت‌های آن
تلاش برای جلب کمک چین بی‌فایده است. پکن اگرچه از برنامه‌های موشکی کره شمالی ناراضی است، اما هرگز حاضر به خطر انداختن ثبات رژیم پیونگ‌یانگ نیست. چین ترجیح می‌دهد تحمل برنامه‌های هسته‌ای کره شمالی را به عنوان «شر کمتر» بپذیرد.
نتیجه‌گیری: راه‌حل‌های ممکن
تنها راه کاهش تنش، به رسمیت شناختن کره شمالی به عنوان یک دولت مستقل و امضای پیمان صلح با آن است. این امر نیازمند همکاری آمریکا، ژاپن و کره جنوبی است. اگرچه برخی معتقدند این اقدام به معنی پاداش دادن به رفتارهای مخرب است، اما تاریخ نشان داده که دیپلماسی گاهی مستلزم مصالحه است.
”
