نشریه فارن پالیسی : «ضعف امنیت سایبری ایالات متحده به نفع چین است» | ۶ فروردین ۱۴۰۴

⏳ مدت زمان مطالعه: 4 دقیقه | ✏️ ناشر/نویسنده: فارن پالیسی/جیمز پالمر | 📅 تاریخ: March 25, 2025 / ۶ فروردین ۱۴۰۴ ⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاههای متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاههای مطرحشده نیست. درز اطلاعات چت گروهی دولت ترامپ نشان میدهد که پکن ممکن است در جنگ اطلاعاتی برتری داشته باشد. نوشته جیمز پالمر، معاون سردبیر فارن پالیسی. به خبرنامه چین بریف فارن پالیسی خوش آمدید. نکات برجسته این هفته: درز اطلاعات چت گروهی دولت ترامپ نشان میدهد که چگونه ایالات متحده ممکن است در زمینه امنیت سایبری به چین باج دهد، پکن ممکن است با تهدید ترامپ به تعرفههای بیشتر، خرید نفت ونزوئلا را متوقف کند، و توسعه مدل زبان بزرگ چین در پی عرضه DeepSeek رونق میگیرد. آیا پکن در امنیت سایبری برتری دارد؟ گنجاندن تصادفی جفری گلدبرگ، ویراستار آتلانتیک، در یک چت گروهی سیگنال از مقامات ارشد ایالات متحده که در حال بحث در مورد حملات علیه شورشیان حوثی تحت حمایت ایران در یمن بودند، نشانه دیگری از این است که امنیت سایبری ایالات متحده در نقطه پایینی قرار دارد. ضعف امنیت سایبری ایالات متحده به نفع پکن، به عنوان حریف اصلی واشنگتن در فضای آنلاین، است و میتواند با پیگیری هکهای هدفمند علیه نهادهای آمریکایی، برتری حیاتی به چین بدهد. پکن همیشه در جنگ اطلاعاتی نسبت به واشنگتن برتری داشته است، صرفاً به این دلیل که ایالات متحده یک جامعه باز و چین یک جامعه بسته است. هیچ مقام چینی به طور تصادفی یک روزنامهنگار را به یک چت گروهی اضافه نمیکند، حداقل به این دلیل که آن روزنامهنگار را در لیست مخاطبین خود نخواهد داشت. اگر هم این کار را میکردند، روزنامهنگار از گزارش داستان میترسید. رهبران چین از ارتباطات الکترونیکی در مورد مسائل حساس دوری میکنند، هم از جاسوسی ایالات متحده و هم از نظارت داخلی میترسند، و در صورت امکان گفتگوهای حضوری را ترجیح میدهند. اما اپیزود به اصطلاح سیگنالگیت فراتر از ضعفهای ضروری یک جامعه باز است. مشکل فقط اضافه کردن گلدبرگ به چت نیست - بلکه این است که مقامات در حال بحث در مورد اطلاعات بسیار حساس در یک برنامه شخص ثالث و احتمالاً بر روی دستگاههای شخصی ناامن بودند. (سیگنال، که رمزگذاری شده است، در دستگاههای دولتی ممنوع نیست، اما استفاده از آن توصیه نمیشود.) ایالات متحده یک دهه پیش به دلیل دستکم گرفتن قابلیتهای چین، متحمل خسارات اطلاعاتی حیاتی در چین شد. در برابر یک حریف همتای بسیار ماهر که به طور معمول به ارتباطات خارجی نفوذ میکند، شکستهای امنیتی مانند سیگنالگیت اساساً توپ را با یک دروازه خالی به چین پاس میدهد. به هر حال، «گروه کوچک حوثی PC» ممکن است تنها چت موجود نباشد که در برنامههای شخص ثالث برگزار میشود اما باید به کانالهای داخلی و به شدت امن محدود شود. دولت ترامپ بسیار نشتپذیر است، از جمله خود رئیس جمهور. دولت ترامپ همچنین ظرفیت امنیت سایبری ایالات متحده را از بین برده است، از جمله کاهش بودجه در آژانسهای کلیدی و عقبنشینی آشکار از درگیری آنلاین با روسیه. قبل از روی کار آمدن رئیس جمهور دونالد ترامپ، عملیات هک چینی معروف به Salt Typhoon باعث وحشت در واشنگتن شده بود، اما رئیس جمهور به سرعت هیئتی را که در حال تحقیق در مورد آن بود منحل کرد - احتمالاً به این دلیل که از تحقیقات در مورد اطلاعات نادرست و نفوذ خارجی احساس خطر میکند. سرویسهای اطلاعاتی ایالات متحده از حمله دولت ترامپ به کارمندان دولت در امان نماندهاند. وزارت بهرهوری دولتی ایلان ماسک نیز اطلاعات حساس اطلاعاتی را به خطر انداخته و ضعفهای متعددی را برای بهرهبرداری توسط جمعآوری اطلاعات خارجی ایجاد کرده است. (رخنه های آینده ممکن است هک دفتر مدیریت پرسنل در سال ۲۰۱۵ را کوچک جلوه دهد.) حملات دولت ترامپ به ابتکارات تنوع، برابری و شمول (DEI) نیز تلاشها برای رسیدگی به تبعیض علیه آمریکاییهای چینیتبار در امنیت ملی را تهدید میکند. آمریکاییهای چینیتبار برای دریافت مجوز امنیتی با مشکل بیشتری روبرو هستند و اغلب از کار بر روی مسائل مربوط به چین منع میشوند. این یک مشکل است زیرا آنها بیشتر از سایر نامزدها احتمال دارد مهارتهای زبانی و درک فرهنگی را داشته باشند که کمک زیادی به تحلیل اطلاعات میکند. مطمئناً، چین چالشهای خاص خود را دارد. بسیاری از شهروندان چینی انگلیسی صحبت میکنند و زمانی را در ایالات متحده گذراندهاند، اما پارانویای جاسوسی به این معنی است که داشتن تماسهای خارجی به راحتی میتواند مقامات را به عنوان غیرقابل اعتماد معرفی کند. محافظت شدید از اطلاعات همچنین اشتراکگذاری دانش بین آژانسهای مختلف را دشوار میکند. با این حال، اگر مقامات مسئول امنیت سایبری ایالات متحده آشکارا و با بیکفایتی قوانین را زیر پا بگذارند، همه اینها اهمیت چندانی ندارد. چین از قبل برتری داشت؛ ممکن است به زودی در یک دسته وزنی متفاوت از حریف اصلی خود قرار گیرد. آنچه دنبال میکنیم چین پاسخ تعرفهای را میسنجد. روز دوشنبه، ترامپ تهدید به تعرفه ۲۵ درصدی بر هر کشوری کرد که نفت ونزوئلا را خریداری کند، که از ۲ آوریل اجرا میشود. این احتمالاً باعث توقف خرید از چین، یکی از بزرگترین واردکنندگان نفت ونزوئلا، خواهد شد. مانند بسیاری از جزئیات طرح تعرفهای همیشه در حال تغییر ترامپ، مشخص نیست که آیا عوارض ۲۵ درصدی علاوه بر تعرفههای موجود بر کالاهای چینی خواهد بود یا خیر، اما به نظر محتمل میرسد. ترامپ به «انعطافپذیری» در برخورد با چین اشاره کرده است. در حال حاضر، چین تا حد زیادی دست نگه داشته است - پاسخهای محدودی میدهد و منتظر است ببیند مصرفکنندگان آمریکایی چقدر میتوانند درد را تحمل کنند. پکن مقاومت کرده و در تلاش است تا اطمینان حاصل کند که شرکتهای بزرگی مانند والمارت هزینههای افزایش یافته خود را به خریداران آمریکایی منتقل میکنند نه اینکه بر تامینکنندگان چینی برای جذب آنها فشار وارد کنند. بحران رودخانه لیشویی. آلودگی رودخانهای در استان هونان چین با سطوح بالای تالیوم، یک فلز سنگین که محصول جانبی بسیاری از فعالیتهای صنعتی است، پوشش مطبوعاتی غیرمعمولی دریافت میکند. رودخانه لیشویی آب بیش از ۴ میلیون نفر را در شهر چنژو تأمین میکند. چنین توجه رسانهای معمولاً به این معنی است که یک فاجعه به مقیاسی رسیده است که پنهان کردن آن غیرممکن است، که نشاندهنده دور کوتاهی از ادعاها مبنی بر تحت کنترل بودن رویداد قبل از اعمال سانسور شدید است. پاسخ اضطراری رسمی یک هفته پس از اولین بار مشاهده بحران در رسانههای اجتماعی اعلام شد. آلودگی آب چین یک مشکل جدی است و آلودگی تالیوم در رودخانهها یک مسئله تکراری بوده است. مسائل زیستمحیطی قبلاً حوزه نادری بود که دولت تا حدودی اعتراض و فعالیت را تحمل میکرد، اما این در سالهای اولیه حکومت شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، پایان یافت. فناوری و تجارت رونق هوش مصنوعی پکن. هجوم ناگهانی توسعه مدل زبان بزرگ (LLM) در چین پس از انتشار یک مدل پیشرفته توسط شرکت هوش مصنوعی DeepSeek در ژانویه ادامه دارد. مدلهای جدید ظاهراً هر هفته ظاهر میشوند. به نظر میرسد دو مسیر وجود دارد که چین میتواند طی کند - با فرض اینکه LLM ها یک فناوری واقعاً تحولآفرین هستند و نه حباب دیگری در سیلیکون ولی. اولین تکنیک، روشی است که چین با موفقیت برای توسعه غولهای اینترنتی مانند علیبابا استفاده کرد: اجازه دادن به قهرمانان برای ظهور از مبارزه شدید بازار و سپس ایفای نقش قوی در کنترل شرکتهایی که برنده میشوند. تکنیک دوم (و کمتر موفق) شامل کنترل مستقیم دولتی است که مشخصه تلاشهای عمدتاً ناموفق چین برای تقویت تولید تراشه بوده است. پکن اکنون به نظر میرسد رویکرد اول را در پیش گرفته است، اما با افزایش صحبتها در مورد هوش مصنوعی، رهبری سیاسی ممکن است احساس کند که نیاز به دست قویتری در برنامهریزی آن دارد، که منجر به کندی میشود. اثرات موجی کریپتو. ایالات متحده تحریمها علیه تورنادو کش، شرکتی که در پنهان کردن تراکنشهای ارزهای دیجیتال تخصص داشت و ردیابی آنها را برای مقامات حتی دشوارتر میکرد، لغو کرده است. حامیان کریپتو صدای قدرتمندی در کاخ سفید دارند، اما چین احتمالاً این اقدام را تهاجمی میبیند - حتی اگر تیم ترامپ از عواقب ژئوپلیتیکی آن بیاطلاع بوده باشد. اولاً، مردم قبل از اینکه پکن ممنوعیت استخراج و تجارت کریپتو را اجرا کند، برای فرار از کنترلهای شدید ارزی چین به ارزهای دیجیتال متکی بودند؛ یک تکنیک رایج پرداخت هزینههای انرژی استخراج به یوان چین و سپس فروش بیتکوین استخراج شده به دلار آمریکا بود. چین منافع مشخصی در ردیابی آن تراکنشها دارد. ثانیاً، تورنادو کش در کلاهبرداریهای به اصطلاح «قصابی خوک» که توسط کلاهبرداران آنلاین سازماندهی میشود و عمدتاً در آسیای جنوب شرقی مستقر هستند و اغلب به کار اجباری متکی هستند، استفاده میشد. چین و تایلند اخیراً سرکوب مشترک دیگری را علیه سندیکاهای جنایت سازمانیافته که چنین کلاهبرداریهایی را انجام میدهند، انجام دادند و پکن خوشحال نخواهد شد که ببیند واشنگتن ابزار کلیدی را به دست گانگسترها بازمیگرداند. پاورقیها: ⚠️ اخطار:محتوای این مقاله صرفاً دیدگاههای نویسنده و منبع اصلی را منعکس میکند و مسئولیت آن بر عهده نویسنده است. بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاههای متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاههای مطرحشده نیست. ✅ سورس ما: Foreign Policy 💡 درباره منبع: فارن پالیسی یک نشریه خبری آمریکایی است که بر سیاست جهانی، امور جاری، اقتصاد و ایدهها تمرکز دارد. ✏️ درباره نویسنده: جیمز پالمر (James Palmer) معاون سردبیر فارن پالیسی و نویسنده خبرنامه چین بریف (China Brief) است. "