⏳ مدت زمان مطالعه: ۴ دقیقه | ✏️ ناشر/نویسنده: دی‌کلاسیفاید یوکی / Nukewatch UK | 📅 تاریخ: Jul 22, 2025 / ۳۱ تیر ۱۴۰۴
⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
شواهد جدید نشان می‌دهد که هفته گذشته، تسلیحات هسته‌ای آمریکایی با قدرتی سه برابر بمب هیروشیما به انگلستان منتقل شده است.
این زرادخانه تحت کنترل رئیس‌جمهور دونالد ترامپ قرار دارد و می‌تواند بدون تأیید بریتانیا مورد استفاده قرار گیرد.
تیم ما در «نوک‌واچ یوکی» (Nukewatch UK) یک پرواز ویژه حامل این بمب‌ها را هنگام فرود در پایگاه هوایی لِیکِن‌هیث در سافک در تاریخ ۱۷ ژوئیه مشاهده کرد، در حالی که مسیر آن را ردیابی و پیام‌های رادیویی را نظارت می‌کردیم.
این هواپیمای ترابری، یک C-17 گلوبمستر غول‌پیکر (با شماره پرواز RCH4574 یا Reach 4574)، دو روز قبل از پایگاه لوئیس-مک‌کورد در ایالت واشنگتن برخاسته بود.
این هواپیما به یک واحد ترابری نخبه و بسیار آموزش‌دیده به نام «بال ۶۲ ترابری هوایی» اختصاص داشت که به عنوان نیروی اصلی حمل و نقل هوایی هسته‌ای نیروی هوایی آمریکا خدمت می‌کند.
هواپیمای C-17 در حال انجام این پرواز، در یک مأموریت با اولویت بالا قرار داشت و از طریق ایالات متحده به پایگاه نیروی هوایی کرتلند در آلبوکرکی، نیومکزیکو پرواز کرد.
این پایگاه، مرکز عملیات هسته‌ای نیروی هوایی آمریکاست، جایی که بزرگترین تأسیسات ذخیره‌سازی تسلیحات هسته‌ای جهان در آن قرار دارد: مجتمع زیرزمینی نگهداری و انبار مهمات کرتلند.
این مجتمع بخش قابل توجهی از زرادخانه هسته‌ای آمریکا، از جمله بمب‌های گرانشی و کلاهک‌ها را ذخیره می‌کند.
بارگیری
در کرتلند، هواپیما به احتمال زیاد محموله‌ای شامل حداکثر ۲۰ سلاح هسته‌ای تازه تولید شده B61-12 را بارگیری کرده است – نسخه‌ای مدرن از بمب گرانشی هسته‌ای اصلی نیروی هوایی آمریکا با دقتی بیشتر از انواع قدیمی‌تر این سلاح.
تولید نوع B61-12 در دسامبر ۲۰۲۴ به پایان رسید و این سلاح در حال حاضر در حال استقرار است.
هنگامی که هواپیما در کرتلند بود، در سکوی شماره ۵ پارک شده بود – بخشی از پایگاه هوایی که برای جابجایی محموله‌های خطرناک تعیین شده است.
به سایر هواپیماها در فرودگاه هشدار داده شد که برای مدتی بیش از پنج ساعت از پرواز بر فراز هواپیمای روی سکوی ۵ خودداری کنند، که این محدودیت تنها پس از برخاستن C-17 به پایان رسید.
عصر روز ۱۶ ژوئیه به وقت محلی، پرواز Reach 4574 برخاست و خلبان به کنترلر زمینی یادآوری کرد که هواپیما «محموله خطرناک» دارد.
هواپیما در طول شب از اقیانوس اطلس عبور کرد و برای سوخت‌گیری بر فراز اقیانوس در شرق نیویورک با دو هواپیمای تانکر KC-46 از پایگاه گارد ملی هوایی پیز و پایگاه نیروی هوایی مک‌گوایر ملاقات کرد.
در یک عملیات هماهنگ، یک هواپیمای C-17 دوم نیز در ۱۵ ژوئیه از لوئیس-مک‌کورد خارج شد و به پایگاه هوایی رامشتاین در آلمان پرواز کرد (با توقفی کوتاه در لِیکِن‌هیث) تا در صورت بروز نقص یا وضعیت اضطراری برای هواپیمای اصلی، در حالت آماده‌باش باشد.
این هواپیمای آماده‌باش ممکن است با تجهیزات واکنش اضطراری هسته‌ای برای مقابله با حادثه‌ای مربوط به هواپیمای اصلی بارگیری شده باشد.
پرواز Reach 4574 با پرواز از جنوب ایرلند به بریتانیا نزدیک شد، سپس از کانال بریستول بالا رفت، از شمال دوون عبور کرد و در یک کریدور به سمت شمال غربی پرواز کرد که آن را به نزدیکی آکسفورد و میلتون کینز می‌رساند، اما از پرواز بر فراز مراکز اصلی جمعیتی اجتناب کرد.
تخلیه
هواپیما در ساعت ۱۲:۵۰ به وقت محلی در پایگاه هوایی لِیکِن‌هیث فرود آمد. تیم ما برای نظارت بر ورود و تخلیه آن در بیرون منتظر بود.
امنیت پایگاه در سطح فوق‌العاده بالایی بود و گشت‌های امنیتی و خودروهای پلیس نیروی هوایی آمریکا در داخل حصار امنیتی پایگاه گشت‌زنی می‌کردند.
پرسنل لباس شخصی (اما با نشان) از دفتر تحقیقات ویژه نیروی هوایی در بیرون گشت می‌زدند.
پس از فرود، هواپیما به منطقه‌ای از پایگاه معروف به «سکوی ویکتور» حرکت کرد – مکانی در نزدیکی مرکز که برای بارگیری و تخلیه محموله‌های خطرناک تعیین شده است.
در تمام طول عملیات تخلیه، هواپیما توسط یک خودروی آتش‌نشانی نیروی هوایی آمریکا که در کنار بال راست هواپیما مستقر بود، همراهی می‌شد و این خودرو همچنین قبل از فرود هواپیما، یک بار باند فرودگاه را بازرسی کرد.
خودروهای امنیتی منطقه تخلیه را محاصره کردند و تعدادی خودرو برای عملیات تخلیه به هواپیما نزدیک شدند و در نزدیکی سطح شیب‌دار عقب آن مستقر شدند.
پس از تخلیه، کاروانی متشکل از چندین وسیله نقلیه با چراغ‌های قرمز چشمک‌زن به آرامی به سمت یک پناهگاه حفاظت‌شده هواپیما در نزدیکی منطقه تخلیه حرکت کرد و از دید پنهان شد.
در میان خودروهایی که برای تخلیه هواپیما دیده شدند، بالابرهای مهمات هوایی MHU83 وجود داشتند که توسط نیروی هوایی آمریکا برای بارگیری و تخلیه مهمات از هواپیما استفاده می‌شوند و برای استفاده با سلاح‌های هسته‌ای تأیید شده‌اند.
در حالی که پرواز Reach 4574 در لِیکِن‌هیث بود، هیچ پرواز دیگری از این پایگاه انجام نشد و یک محدودیت سخت «پرواز ممنوع» در شعاع ۲.۵ مایل دریایی در اطراف پایگاه در منطقه ترافیک فرودگاه لِیکِن‌هیث برقرار بود.
این هواپیما در پایان بعد از ظهر ۱۸ ژوئیه از لِیکِن‌هیث خارج شد و مستقیماً به لوئیس-مک‌کورد بازگشت.
مقامات آمریکایی و بریتانیایی هنگامی که خبرنگاران در مورد محموله آن سؤال کردند، از اظهارنظر خودداری کردند.
سیگنال‌های قوی
ما معتقدیم که این هواپیما یک محموله از سلاح‌های هسته‌ای B61-12 را تحویل داده است. لِیکِن‌هیث میزبان هواپیماهای F-15E استرایک ایگل و F-35A لایتنینگ است که هر دو برای حمل بمب‌های گرانشی هسته‌ای B61-12 تأیید شده‌اند.
در بخش عمده‌ای از جنگ سرد، سلاح‌های هسته‌ای در لِیکِن‌هیث ذخیره می‌شدند، اما در سال ۲۰۰۸ پس از تجمیع زرادخانه هسته‌ای آمریکا در اروپا، بی‌سروصدا از این پایگاه خارج شدند.
از سال ۲۰۲۲، زیرساخت‌های مرتبط با هسته‌ای در لِیکِن‌هیث، از جمله پناهگاه‌های تقویت‌شده هواپیما و یک «خوابگاه اطمینان»، ارتقا یافته‌اند که این امر گمانه‌زنی‌ها را در مورد بازگشت سلاح‌های هسته‌ای به سافک افزایش داده است.
«بال ۶۲ ترابری هوایی» به طور منظم مأموریت‌های اصلی حمل و نقل هوایی هسته‌ای را در سراسر اقیانوس اطلس برای انتقال مواد و تجهیزات به پایگاه‌های هوایی در اروپا انجام می‌دهد.
نوک‌واچ به مدت سه سال به طور فعال این پروازها را ردیابی کرده و از داده‌های ردیابی بایگانی شده برای تحلیل پروازها از ابتدای سال ۲۰۲۰ استفاده کرده است.
در این دوره، مأموریت‌ها شامل عملیات‌های گاه‌به‌گاه و فوق‌العاده پیچیده‌ای بوده‌اند که تا هفت هواپیما را به عنوان آماده‌باش و برای سوخت‌گیری در حین پرواز درگیر کرده‌اند.
علاوه بر عملیات‌های مربوط به سلاح‌های هسته‌ای، این واحد همچنین مأموریت‌های انتقال مواد هسته‌ای ویژه را انجام می‌دهد که به طور متوالی از چندین پایگاه هسته‌ای ناتو در اروپا بازدید می‌کنند و همچنین مأموریت‌های مربوط به آموزش با پرسنل زمینی در چندین پایگاه هسته‌ای را اجرا می‌کند.
ممکن است اولین این مأموریت‌ها، پروازهای آموزشی و تمرینی برای تحویل بمب‌های هسته‌ای جدید B61-12 به اروپا بوده باشند و پروازهای اخیرتر واقعاً بمب‌های هسته‌ای را برای استقرار در پایگاه‌های اروپایی از اقیانوس اطلس عبور داده‌اند.
نزدیک به خانه
نوک‌واچ مشاهده کرده است که لِیکِن‌هیث در بسیاری از این مأموریت‌ها دخیل بوده است، در ابتدا به عنوان مکانی برای استقرار یک هواپیمای آماده‌باش در اروپا – احتمالاً برای استفاده توسط یک تیم واکنش اضطراری هسته‌ای.
اخیراً به نظر می‌رسد لِیکِن‌هیث در یک سری تمرینات آمادگی و رزمایش‌های امنیتی با حضور هواپیماهای بال ۶۲ ترابری هوایی برای آماده‌سازی پایگاه برای ورود سلاح‌های هسته‌ای درگیر بوده است که با یک رزمایش بزرگ در دو روز در ۱۰-۱۱ ژوئن ۲۰۲۵ به اوج خود رسید که ممکن است یک تمرین نهایی برای عملیات تحویل هسته‌ای بوده باشد.
روز قبل از فرود پرواز Reach 4574، پایگاه هوایی لِیکِن‌هیث یک «ساعت آرام» از ۹ تا ۱۰ صبح برگزار کرد – جلسه‌ای که در آن تمام پرسنل پایگاه توسط افسران ارشد در مورد مسائل مهم توجیه می‌شوند.
احتمالاً این جلسه توجیهی برای اطلاع‌رسانی به کارکنان پایگاه در مورد اینکه لِیکِن‌هیث رسماً برای نقش هسته‌ای خود «آماده» شده و برای توضیح ترتیبات عملیات تحویل روز بعد برگزار شده است.
می‌توان انتظار داشت که پروازهای نیروی اصلی حمل و نقل هوایی هسته‌ای به لِیکِن‌هیث و دیگر پایگاه‌های تسلیحات هسته‌ای اروپا برای آینده قابل پیش‌بینی به طور منظم ادامه یابد.
این پروازها برای تحویل مواد مورد نیاز برای برنامه هسته‌ای B61-12 (به عنوان مثال تریتیوم، یک گاز رادیواکتیو که در تقویت انفجار هسته‌ای نقش دارد و نیمه‌عمر نسبتاً کوتاهی دارد و نیاز به جایگزینی منظم دارد)؛ برای حمل بارها به و از آمریکا برای سرویس و نگهداری؛ و برای تمرینات اضطراری، امنیتی و خدمه ضروری هستند.
مهم است که درک کنیم تحویل سلاح‌های هسته‌ای B61-12 به لِیکِن‌هیث هیچ ارتباطی با اعلام اخیر نخست‌وزیر، کی‌یر استارمر، مبنی بر خرید تعداد کمی از هواپیماهای قادر به حمل سلاح هسته‌ای F-35A توسط بریتانیا برای نیروی هوایی سلطنتی ندارد.
بریتانیا هنوز این هواپیماها را خریداری نکرده و یک دوره طولانی آموزش و صدور گواهینامه توسط مقامات آمریکایی الزامی خواهد بود تا نیروی هوایی سلطنتی برای شرکت در مأموریت هسته‌ای تاکتیکی ناتو صالح تشخیص داده شود.
هنوز به نظر نمی‌رسد دکترین و ترتیبات عملیاتی برای هرگونه نقش هسته‌ای نیروی هوایی سلطنتی توسعه یافته باشد.
دولت بریتانیا ممکن است حتی از اینکه این سلاح‌ها اکنون در لِیکِن‌هیث مستقر شده‌اند، مطلع نشده باشد.
این سلاح‌های هسته‌ای به جای محافظت از اروپایی‌ها در زمان جنگ، به تبدیل اروپا به یک ویرانه رادیواکتیو کمک خواهند کرد.
علیرغم مسائل و خطرات قابل توجهی که در استقرار این سلاح‌های کشتار جمعی در اروپا وجود دارد، نه دولت آمریکا و نه دولت بریتانیا زحمت اطلاع‌رسانی به شهروندان یا پارلمان را در مورد استقرار آنها در اینجا به خود نداده‌اند.
