(⏳مدت زمان مطالعه: ۸ دقیقه | ✏️ ناشر/ نویسنده: سیمور هرش | 📅 تاریخ: ۱۳ آگوست ۲۰۲۴ / ۲۳ مرداد ۱۴۰۳)
بیش از دو هفته از زمانی که یک پهپاد اسرائیلی چندین موشک به سمت یک منطقه مسکونی در حومه بیروت شلیک کرد و فؤاد شکر، افسر ارشد حزب‌الله لبنان، را به قتل رساند، می‌گذرد. در این حمله در ۳۰ ژوئیه چهار نفر دیگر نیز کشته و هشتاد نفر دیگر، بسیاری از آنها به شدت مجروح شدند. اسرائیل روز بعد در تهران بار دیگر حمله کرد و یک موشک – نه بمب، همان‌طور که بسیاری گزارش داده‌اند – به سمت یک مهمان‌خانه دولتی شلیک کرد که منجر به کشته شدن اسماعیل هنیه، مقام ارشد حماس، شد. هنیه در حال مذاکره برای آتش‌بس با اسرائیل بود و برای جشن گرفتن مراسم تحلیف مسعود پزشکیان، جراح و اولین اصلاح‌طلب انتخاب شده به عنوان رئیس‌جمهور ایران در دو دهه گذشته، در تهران حضور داشت.
این قتل‌ها باعث ترس جهانی از جنگ گسترده‌تر در خاورمیانه شد و دولت بایدن به سرعت نیروی دریایی ایالات متحده را برای حمایت از دولت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل که دستور این حمله را صادر کرده بود، بسیج کرد. دوازده کشتی جنگی آمریکایی، از جمله یک ناو هواپیمابر و یک زیردریایی تهاجمی، به دریای مدیترانه اعزام شدند. یک مقام ارشد آمریکایی که نامش فاش نشده بود، به واشنگتن پست گفت که دولت بایدن در پیامی دیپلماتیک به ایران هشدار داد که “در دفاع از منافع، شرکا و مردم خود، ثابت‌قدم است.” گفته می‌شود بایدن در تماس تلفنی با نتانیاهو از او خواسته تا “شریک خوبی” باشد و سپس درخواست آشنای دیگری را مطرح کرده است: آیا نخست‌وزیر می‌تواند با آتش‌بس در غزه موافقت کند که شامل آزادی گروگان‌های اسرائیلی در ازای آزادی زندانیان فلسطینی در زندان‌های اسرائیل است؟
یک جنگ تمام‌عیار بین اسرائیل و حزب‌الله یا ایران آغاز نشد و توجه رسانه‌های آمریکایی به المپیک، کمپین‌های ریاست‌جمهوری و دردسرهای تابستان گرم با هوای بدتر از همیشه بازگشت. هنوز هیچ آتش‌بسی در غزه برقرار نشده، نیروی هوایی اسرائیل به بمباران خود در آنجا ادامه می‌دهد و ارتش اسرائیل همچنان به جنگ زمینی خود علیه حماس ادامه می‌دهد و جهان با خشم به این فاجعه مرگبار نگاه می‌کند. (وال استریت ژورنال این هفته گزارش داد که اسرائیل پس از اطلاع از آمادگی‌های ایران و حزب‌الله برای انجام حملات، وضعیت نظامی خود را در حالت آماده‌باش قرار داده است. اما جزئیات دقیقی از این آمادگی‌ها ارائه نشده است.)
پس چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟ چرا نصرالله، که اکنون درگیر یک جنگ موشکی وحشیانه با اسرائیل است، بلافاصله پس از قتل یکی از فرماندهان ارشد و همکار طولانی‌مدتش در دفترش واکنش نشان نداد؟ و چرا پزشکیان به دنبال انتقام از قتل یک متحد در خاک ایران نیست؟
رئیس‌جمهور جدید ایران به انجام تجارت بیشتر با جهان خارج علاقه‌مند است و عزم او برای ادامه مراسم تحلیف خود در مقابل این قتل وحشتناک، توجه بین‌المللی و از همه مهم‌تر شرکای تجاری بالقوه را به همراه داشته است.
قتل هنیه دومین مقام ارشد حماس را پس از یک حمله هوایی اسرائیل به غزه که در ماه گذشته منجر به کشته شدن محمد ضیف، رهبر شاخه نظامی حماس، شد، از بین برد. رهبر ارشد باقیمانده، یحیی سنوار، شاید در حال فرار، جایی در سیستم تونل‌های گسترده حماس زندگی می‌کند. گروگان‌های باقیمانده حماس، که اکنون به عنوان ابزارهای چانه‌زنی استفاده می‌شوند، ظاهراً تحت کنترل او هستند. تعداد بازماندگان و وضعیت فعلی آنها مشخص نیست.
یک مقام آمریکایی به من گفت که نتانیاهو، با اطمینان از حمایت نیروی دریایی آمریکا و عدم تمایل ایران به پاسخ به قتل هنیه، اکنون آماده است تا با آتش‌بس موافقت کند که ماه‌ها در اشکال مختلف روی میز بوده است. عنصر کلیدی آن، آزادی تمام گروگان‌های اسرائیلی توسط حماس در ازای یک آتش‌بس با مدت نامشخص است – و هیچ چیز دیگری. توافقی بر سر آزادی زندانیان فلسطینی از زندان‌های اسرائیل که از آغاز مذاکرات در دستور کار بوده، وجود ندارد. من نتوانستم اطلاعاتی درباره وضعیت سنوار در صورت دستگیری زنده‌اش کسب کنم. مشخص نیست که آیا این پیشرفت در آتش‌بس، اگر طبق برنامه به وقوع بپیوندد، به تعهدی برای ازسرگیری مذاکرات در جای دیگری در خاورمیانه مرتبط است یا خیر.
به من گفته شده که رهبران دیگری از جمله برخی در روسیه و ترکیه، نقش مهمی در حفظ صلح داشته‌اند. ناوگان آمریکا در توضیح آنها به عنوان یک ابزار ضروری برای نتانیاهو دیده شد که اکنون کاملاً تحت تأثیر جناح راست افراطی اسرائیل قرار دارد. هدف آن این بود که او را از کشاندن دولت بایدن به جنگی در خاورمیانه که به اندازه جنگی که همچنان در اوکراین حمایت می‌کند، فاجعه‌بار خواهد بود، باز دارد.
تعدادی از رهبران بین‌المللی در حال کار در عرصه دیپلماتیک و نظامی که نسبت به دیدگاه‌ها و توانایی‌های تیم سیاست خارجی بایدن تردید دارند، در پاسخ به بحران کنونی با همکاری در پشت صحنه، برای حفظ شانس تغییرات بزرگ سیاسی در خاورمیانه تلاش کرده‌اند. مشخص نیست که آیا رئیس‌جمهور و مشاوران ارشد سیاست خارجی او اهمیت و کارایی سیاسی همکاری با روسیه و ترکیه در برخی مسائل را درک می‌کنند یا خیر. ممکن است این ایدئولوگ‌های کاخ سفید به سادگی اهمیتی ندهند.
شکر، هدف حمله تروریستی اسرائیل در لبنان، یک فرمانده ۶۲ ساله حزب‌الله و یک همکار قدیمی نصرالله بود. او از نظر اطلاعاتی آمریکا به عنوان بازیکن کلیدی در جنگ موشکی کنونی بین اسرائیل و حزب‌الله شناخته می‌شود که منجر به تخلیه حدود ۶۰ هزار شهروند اسرائیلی از مناطق شمالی شده است. اطلاعات آمریکا معتقد است که شکر مسئولیت بمباران اشتباهی ماه گذشته یک جامعه دروزی در بلندی‌های جولان اسرائیل که منجر به کشته شدن دوازده نوجوان در یک مسابقه فوتبال شد را بر عهده داشت. دروزی‌ها، یک فرقه مذهبی که حدود ۵ درصد از جمعیت لبنان را تشکیل می‌دهند، همچنین در اسرائیل و سوریه حضور دارند. رهبر طولانی مدت آنها در لبنان، ولید جنبلاط، ارتباط نزدیکی با نصرالله و همچنین با رهبری سیاسی سکولار لبنان دارد.
شکر هدف طولانی‌مدت اطلاعات آمریکا بود. او از جمله کسانی است که به دلیل برنامه‌ریزی و سازماندهی حمله به پادگان تفنگداران دریایی آمریکا در لبنان در سال ۱۹۸۳ که منجر به کشته شدن ۲۴۱ آمریکایی و ۵۸ نیروی نظامی فرانسوی شد، مورد تعقیب قرار گرفته بود. وزارت خزانه‌داری آمریکا برای اطلاعات درباره او ۵ میلیون دلار جایزه تعیین کرده بود.
شکر با یک مراسم تدفین عمومی بزرگ به خاک سپرده شد، اما نصرالله به قتل او با نیروی نظامی پاسخ نداد، شاید به دلیل بمباران اشتباهی جامعه دروزی که می‌توانست روابط بین این دو گروه را تحت تأثیر قرار دهد. این دیدگاه به شدت توسط یک مقام سابق لبنانی نزدیک به نصرالله که با او گفتگو داشتم، مورد بحث قرار گرفت و گفت که جنبلاط بلافاصله به دیدار نصرالله رفت و از مرگ شکر ابراز تاسف کرد. همچنین به من گفته شد که نصرالله “صبر می‌کند” و در حال حاضر هیچ واکنشی به این ترور در دست اقدام نیست.
این دو ترور ترس از جنگ در خاورمیانه را افزایش داد. کاخ سفید تصمیم به نمایش قدرت توسط نیروی دریایی گرفت. به من گفته شد که “جنگ گزینه نبود. رئیس‌جمهور جدید ایران آینده را در چارچوب اقتصاد و تجارت بیشتر می‌بیند و آماده بود تا با چین و روسیه همکاری کند.” او همچنینآماده بود تا درباره اهمیت اقتصادی و سیاسی ترکیه و رئیس‌جمهور متغیر آن، رجب طیب اردوغان، بیشتر بیاموزد. “ترک‌ها می‌دانند که در خاورمیانه و جهان چه می‌گذرد”، به من گفته شد. عامل دیگری که پزشکیان به آن آگاه بود، این بود که “ایران در واشنگتن دوستانی ندارد” و درک او از این موضوع که “حماس تعادل را در دنیای نامطمئن به خطر می‌اندازد.”
این مقام افزود: “ما می‌دانیم که حزب‌الله و ایران در آینده به نوعی با هم متحد خواهند شد” و سعی خواهند کرد تا اسرائیل را به چالش بکشند. “چگونه این کار را انجام خواهند داد؟ به دنبال احیای حماس در غزه خواهند بود؟ اگر این اتفاق بیفتد، آیا ما به اسرائیل خواهیم گفت که نمی‌توانیم از آنها حمایت کنیم؟ هیچ یک از سه طرف – اسرائیل، ایران یا حزب‌الله – عقب‌نشینی نخواهند کرد. آنها خود را در یک گوشه استراتژیک قرار داده‌اند.”
“من فکر می‌کنم نتانیاهو الان این کار را می‌کرد … به جنگ می‌رفت به دلیل طبیعتش. افراد خارجی نمی‌توانند شرم و وحشت از ۷ اکتبر را درک کنند. حماس همه چیز را خراب کرد و نمی‌توان به وضعیت قبلی بازگشت.”
نکته واضح او این بود که هیچ‌یک از این افکار و نگرانی‌ها در کاخ سفید بایدن مطرح نیستند. “چیزی که برای من بسیار شگفت‌آور است”، این مقام گفت، “این است که رسانه‌های جهانی از اینکه هیچ جنگ جدید و هیجان‌انگیزی بین اسرائیل و ‘محور شرارت’ ایران آغاز نشده است، ناامید هستند.”
در عوض، او اضافه کرد، دولت بایدن و تیم سیاست خارجی آن “در خرد خود برای بسیج یک نیروی نظامی عظیم آمریکا خوشحال هستند.”
“این فضا را تماشا کنید”، او اضافه کرد. “در حال حاضر وضعیت خوب به نظر می‌رسد، اما این شرایط روز به روز تغییر می‌کند.”
پاورقی ها:
⚠️ اخطار: محتوای این مقاله صرفاً دیدگاه‌های نویسنده و منبع اصلی را منعکس می‌کند و مسئولیت آن بر عهده نویسنده است. بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
https://seymourhersh.substack.com/p/the-retaliation-that-didnt-happen
💡 درباره منبع: Substack یک پلتفرم آنلاین برای نویسندگان و روزنامه‌نگاران مستقل است که به آنها امکان انتشار مقالات و دیدگاه‌های خود را به صورت مستقیم به مخاطبان فراهم می‌کند.
✏️ درباره نویسنده: سیمور هرش یک روزنامه‌نگار تحقیقی و نویسنده مطرح است که برنده جایزه پولیتزر شده و به خاطر گزارش‌هایش در زمینه‌های جنگ و سیاست‌های خارجی شهرت دارد.
