نشریه دیپلمات : «رقابت فناوری هوش مصنوعی چین و آمریکا: چه کسی در ورودی‌های کلیدی برنده است؟» | ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴

⏳ مدت زمان مطالعه: ۳ دقیقه | ✏️ ناشر/نویسنده: دیپلمات/سارا هسو | 📅 تاریخ: May 01, 2025 / ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ ⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاههای متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاههای مطرحشده نیست. پس از آنکه چین در ژانویه ۲۰۲۵ از مدل زبان بزرگ بومی خود، دیپسیک (DeepSeek)، رونمایی کرد، رقابت هوش مصنوعی (AI) تشدید شد. بخش عمدهای از گفتگوها در مورد این فناوری جدید بر نیمههادیها یا سرعت مدلها متمرکز بوده است، اما این رقابت بهشدت به چندین عامل بالادستی وابسته است: انرژی، عناصر خاکی کمیاب و استعداد. این ورودیهای حیاتی به صنعت هوش مصنوعی در دو کشور با ساختارهای بسیار متفاوتی روبرو هستند و ممکن است سرعت و مقیاس نوآوری هوش مصنوعی را تعیین کنند. انرژی: تأمین نیروی انقلاب هوش مصنوعی مدلهای هوش مصنوعی مقادیر عظیمی انرژی برای تأمین نیروی محاسبات خود مصرف میکنند. تضمین عرضه انرژی پایدار و رو به رشد برای تأمین نیروی مراکز داده و خنکسازی سرورها اکنون بخش اساسی استراتژیهای ملی هوش مصنوعی است. ایالات متحده و چین اکوسیستمهای انرژی متفاوتی دارند، با روشهای جایگزین قیمتگذاری، تنظیم و پایداری انرژی برای تلاشهای هوش مصنوعی. به دلیل افزایش سرمایهگذاری در تولید برق، نیازهای انرژی مراکز داده هوش مصنوعی فشار زیادی را بر شبکههای برق محلی وارد کرده است. یک حادثه قابل توجه در ژوئیه ۲۰۲۴ رخ داد، زمانی که ۶۰ مرکز داده در ویرجینیای شمالی به دلیل خرابی یک محافظ ولتاژ از شبکه قطع شدند. این حادثه اپراتورها را مجبور کرد تا بهسرعت تولید برق را برای جلوگیری از قطعی گسترده کاهش دهند و چالشهایی را که شرکتهای برق در تأمین مقادیر فزاینده برق برای مراکز داده با آن مواجه هستند، نشان داد. علاوه بر عرضه انرژی، قیمت برق و انتخاب تأمینکننده عواملی هستند که تولیدکنندگان هوش مصنوعی در نظر میگیرند. برق تولید شده از منابع انرژی ایالات متحده با قیمتهای بازارمحور روبرو است، با تنوع منطقهای بالا به دلیل منابع انرژی محلی، زیرساختها و مقررات. بازارهای مقرراتزداییشده در برخی ایالتها به مصرفکنندگان اجازه میدهد تأمینکنندگان را انتخاب کنند. بهمنظور حفظ عرضه پایدار خروجی داده، مراکز داده اغلب قراردادهای بلندمدتی برای برق مذاکره میکنند. در مقابل ایالات متحده، صنعت انرژی چین متمرکز و برنامهریزیشده است. دولت مکان مراکز داده را برای بهینهسازی بارهای شبکه ملی هدایت میکند. برای مثال، طرح «دادههای شرقی، محاسبات غربی»، مراکز داده را با انرژی تجدیدپذیر در مناطق توسعهنیافته غربی مانند گوئیژو، که دارای انرژی آبی فراوان است، جفت میکند. در سیچوان، مرکز محاسبات هوشمند تیانفو توسط مازاد انرژی آبی و بادی در یک سیستم کاملاً یکپارچه که از بخشهای مختلف پشتیبانی میکند، تأمین نیرو میشود. سازوکار برنامهریزی دولتی چین به دولت اجازه میدهد تا سرمایهگذاریهای شبکه برق را با توسعه صنعت هوش مصنوعی همسو کند. اهداف روشنی در برنامههای پنجساله تعیین میشوند. توسعه شبکه، زیرساخت هوش مصنوعی و انرژی تجدیدپذیر با هم برنامهریزی میشوند و امکان مقیاسپذیری بالا و انعطافپذیری انرژی را فراهم میکنند که اقتصادهای بازارمحور مانند ایالات متحده اغلب فاقد آن هستند. پاورقیها: ⚠️ اخطار:محتوای این مقاله صرفاً دیدگاههای نویسنده و منبع اصلی را منعکس میکند و مسئولیت آن بر عهده نویسنده است. بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاههای متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاههای مطرحشده نیست. ✅ سورس ما: The Diplomat for International Peace 💡 درباره منبع:[دیپلمات یک مجله خبری آنلاین است که بر سیاست، جامعه و فرهنگ در منطقه آسیا و اقیانوسیه تمرکز دارد. این نشریه تحلیلها و گزارشهایی را از روزنامهنگاران و کارشناسان برجسته ارائه میدهد.] ✏️ درباره نویسنده:[دکتر سارا هسو کارشناس فینتک چینی، توسعه اقتصادی، مالیه غیررسمی و بانکداری سایه است. او نویسنده کتاب «انفجار فینتک چین» است.] "