روزنامه فولا د سائوپائولو: «مطالعه: دولت لولا برای تضمین استاندارد حداقلی در مدارس باید ۶۱.۳ میلیارد رئال بیشتر سرمایه‌گذاری کند» | ۲۷ خرداد ۱۴۰۴
مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که دولت لولا برای رساندن مدارس دولتی برزیل به حداقل استانداردهای کیفیت، نیازمند سرمایه‌گذاری ۶۱.۳ میلیارد رئالی بیشتر در آموزش پایه است، در حالی که دولت به دنبال توقف افزایش بودجه این بخش است.
⏳ مدت زمان مطالعه: ۴ دقیقه | ✏️ ناشر/نویسنده: فولا د سائوپائولو/ایزابلا پالهارس | 📅 تاریخ: ۸.ژوئن.۲۰۲۵ (به‌روزرسانی: ۸.ژوئن.۲۰۲۵) / ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ (به‌روزرسانی: ۱۹ خرداد ۱۴۰۴)
⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
برای اینکه تمام مدارس دولتی کشور حداقل شرایط لازم برای ارائه آموزش با کیفیت را داشته باشند، دولت لولا (حزب کارگر) باید در سال ۲۰۲۵، مبلغ ۶۱.۳ میلیارد رئال بیشتر به آموزش پایه اختصاص دهد.
با این حال، دولت حزب کارگر به جای افزایش منابع برای شبکه‌های آموزشی، در حال بررسی توقف و عدم گسترش درصد مکمل اتحادیه به فون دب (Fundeb)، مکانیسم اصلی تأمین مالی آموزش پایه است.
امسال، دولت فدرال ۲۱ درصد از آنچه را که به عنوان مکمل به این صندوق جمع‌آوری می‌کند، منتقل کرد. طبق اصلاحیه قانون اساسی که در سال ۲۰۲۰ تصویب شد، این سهم باید به تدریج افزایش یابد و سال آینده به ۲۳ درصد برسد. این همان افزایشی است که وزیر دارایی، فرناندو حداد، در حال بررسی توقف آن است.
در صورت تصویب، این اقدام مدارس را حتی از داشتن حداقل منابع مالی برای فعالیت خود دورتر خواهد کرد.
وزارتخانه‌های دارایی و آموزش و پرورش در پاسخ به تماس‌ها، در مورد منابع ناکافی اظهار نظری نکردند. آنها همچنین در مورد مطالعه برای توقف افزایش انتقال منابع برای آموزش پایه پاسخی ندادند.
مکمل لازم به مبلغ ۶۱.۳ میلیارد رئال توسط شاخصی به نام CAQi (هزینه اولیه دانش‌آموز با کیفیت) محاسبه شد. این شاخص به دنبال ترجمه سرمایه‌گذاری لازم برای حداقل کیفیت، بر اساس واقعیت هر مدرسه، به ارزش به ازای هر دانش‌آموز است.
این محاسبه توسط Fineduca (انجمن ملی تحقیقات در تأمین مالی آموزش) و کمپین ملی برای حق آموزش انجام شد. بخشی از این تحقیق توسط خود وزارت آموزش و پرورش (MEC) تأمین مالی می‌شود.
در صورت فراهم شدن، این مکمل نشان‌دهنده افزایش ۱۳.۹ درصدی از آنچه ایالت‌ها و شهرداری‌های برزیل باید امسال برای سرمایه‌گذاری در اختیار داشته باشند، یعنی حدود ۴۴۱.۸ میلیارد رئال، خواهد بود.
CAQi مکانیزمی است که محاسبه می‌کند هر واحد به چه مقدار منابع نیاز دارد تا به عنوان مثال، اطمینان حاصل شود که دانش‌آموزان تمام کلاس‌های برنامه‌ریزی شده را دارند، معلمان حقوق کافی دریافت می‌کنند و کلاس‌ها بیش از حد شلوغ نیستند. یا حتی چقدر لازم است تا هر دانش‌آموز در مدرسه‌ای با کتابخانه، آزمایشگاه، زمین بازی و حتی انرژی و آب آشامیدنی ثبت‌نام شود.
از طریق این محاسبه، این شاخص نشان می‌دهد که گسترش اتحادیه در تأمین مالی آموزش عمومی برزیل چقدر باید باشد. یعنی دولت فدرال مسئول تکمیل ارزش به ازای هر دانش‌آموز در شهرها یا ایالت‌هایی خواهد بود که نمی‌توانند به حداقل منابع دست یابند.
از ۵۵۷۰ شهرداری برزیل، ۴۷۹۴ شهرداری (۸۶ درصد از کل) امسال منابع حداقلی کافی برای تضمین شرایط ارائه آموزش، مطابق با این استانداردها، را ندارند. چهار شبکه آموزشی ایالتی نیز این منابع را ندارند – آمازوناس، سئارا، مارانیائو و پیاوی.
این محاسبه به عنوان مثال در نظر می‌گیرد که برای ارائه آموزش با حداقل استانداردهای کیفیت در مهدکودک، لازم است ماهانه ۱۱۵۸ رئال برای هر کودک ثبت‌نام شده در یک واحد پاره‌وقت در یک منطقه شهری سرمایه‌گذاری شود.
این مبلغ به عنوان مثال تضمین می‌کند که کلاس‌ها حداکثر ده دانش‌آموز به ازای هر معلم داشته باشند. همچنین تضمین می‌کند که تمام معلمان استخدام شده دارای تحصیلات عالی باشند و حداقل حقوق پایه ملی را دریافت کنند.
داده‌های سرشماری مدارس ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که ۳۲ درصد از معلمان کشور که در آموزش ابتدایی کار می‌کنند، آموزش کافی برای کار با کودکان این سن را ندارند.
آدریانا دراگون، استاد دانشگاه USP و یکی از هماهنگ‌کنندگان Fineduca می‌گوید: «این شاخص هیچ استاندارد کیفی اغراق‌آمیزی را تعیین نمی‌کند، فقط مقداری را محاسبه می‌کند که برای شبکه‌های آموزشی کافی باشد تا آنچه را که قبلاً در قانون پیش‌بینی شده است، رعایت کنند. برای داشتن مدارسی که با حداقل کرامت به دانش‌آموزان خدمت می‌کنند، به عنوان مثال، آب آشامیدنی و بهداشت اولیه داشته باشند.»
داده‌های آخرین سرشماری نشان می‌دهد که تقریباً ۱.۲ میلیون دانش‌آموز در شبکه دولتی کشور در مدارسی بدون دسترسی به آب آشامیدنی تحصیل می‌کنند.
برای دوره ابتدایی و متوسطه، این ارقام به هم نزدیک‌تر هستند و به ۷۴۰ رئال در ماه برای هر دانش‌آموز در دوره پاره‌وقت در مناطق شهری می‌رسد. طبق این مطالعه، هزینه حداقلی برای این مقاطع به دلیل اندازه کلاس‌ها و ویژگی‌های مدارس که منجر به کارایی بیشتر می‌شود، کمتر است.
بیشتر منابع اختصاص‌یافته برای تضمین شرایط حداقلی در این مقاطع، به استخدام مناسب معلمان اختصاص خواهد یافت. یعنی، تمام دانش‌آموزان کلاس‌هایی با معلمانی داشته باشند که در رشته‌ای که تدریس می‌کنند آموزش دیده‌اند، معادل متخصصان سایر رشته‌ها با مدرک تحصیلی حقوق دریافت کنند و قراردادهای پایدار داشته باشند.
آندرسا پلاند، هماهنگ‌کننده کمپین ملی حق تحصیل می‌گوید: «اگر مدارس حتی منابع لازم برای تضمین موارد اولیه را ندارند، چگونه می‌توانیم از آنها انتظار نتایج خوب در یادگیری داشته باشیم؟ آموزش باکیفیت مستلزم برآورده شدن مجموعه‌ای از شرایط است و کشور با منابعی که در حال حاضر در دسترس قرار می‌دهد، نمی‌تواند این را تضمین کند.»
طبق این مطالعه، مکمل ۶۱.۳ میلیارد رئالی اتحادیه حدود ۰.۵۲ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می‌دهد. پلاند می‌گوید: «ما در مورد مقدار نجومی از منابع صحبت نمی‌کنیم، این بخش کوچکی از تولید کشور است و می‌توان از آن برای تضمین آموزش باکیفیت استفاده کرد.»
داده‌ها همچنین نشان می‌دهند که در صورت اجرا، CAQi در درجه اول به نفع مدارس مناطق فقیرتر خواهد بود. از ۶۱.۳ میلیارد رئال مکمل، ۵۵.۷ درصد به شبکه‌های آموزشی در شمال شرق و ۱۴.۳ درصد به شبکه‌های آموزشی در شمال اختصاص خواهد یافت. در برخی شهرداری‌ها، این مکمل به عنوان مثال به معنای داشتن سه برابر منابع بیشتر برای آموزش خواهد بود. این مورد در مورد آراماری، ریو دو پیرس و ریو دو آنتونیو، همگی در باهیا، صادق است.
علاوه بر این، ۸۳.۶ درصد از این منابع مکمل به شبکه‌های شهرداری با بیشترین نسبت دانش‌آموزان با سطح اقتصادی-اجتماعی پایین‌تر اختصاص خواهد یافت.
کلودیا کاستین، کارشناس سیاست‌های آموزشی و مدیر سابق جهانی آموزش در بانک جهانی، در مورد CAQi ملاحظاتی دارد. او می‌گوید: «فکر نمی‌کنم در مورد CAQi به نتیجه‌ای رسیده باشیم، زیرا به نوعی به چگونگی اجرای آن فکر نشده است.» «منطقی است که ما می‌خواهیم به کشورهایی با سیستم‌های خوب نزدیک شویم، اما آیا نگاه صرف به ورودی‌ها باعث نزدیک‌تر شدن ما می‌شود؟ آیا با تعیین ده دانش‌آموز به ازای هر معلم در مهدکودک‌هاست؟»
او می‌گوید کشور باید به ویژگی‌های ایالت‌ها نگاه کند و به دنبال شیوه‌های خوب باشد. یکی از شهرهای ذکر شده بوآ ویستا، مرکز رورایما است که تصمیم گرفت به کودکان ۰ تا ۲ ساله در مهدکودک‌ها خدمات ارائه ندهد و دانش‌آموزان خانواده‌های تحت پوشش بولسا فامیلیا را در اولویت قرار دهد. «و [نشان] بهترین آموزش پیش‌دبستانی در برزیل امروز بین بوآ ویستا و رسیفه مورد مناقشه است.»
این متخصص همچنین به پیاوی اشاره می‌کند که برای رسیدن به حداقل مقادیر پیشنهادی در این مطالعه به ۲.۶ میلیارد رئال نیاز دارد، که شبکه ایالتی آن تا پایان سال آینده به سمت دبیرستان تمام‌وقت حرکت می‌کند.
«ما باید به کیفیت در آموزش نه به صورت یکپارچه در سراسر برزیل، بلکه در سطح آن مرحله از توسعه در ایالت، با در نظر گرفتن واقعیت محلی، نگاه کنیم.»
طبق قانون PNE (برنامه ملی آموزش)، برزیل باید تا سال ۲۰۱۵ CAQi را برای تأمین مالی آموزش پایه تعریف و عملیاتی می‌کرد. با این حال، تا به امروز، این مکانیسم ایجاد نشده است.
تعیین این دستگاه بر عهده وزارت آموزش و پرورش است. این وزارتخانه به سرپرستی وزیر کامیلو سانتانا در بیانیه‌ای اهمیت تأسیس CAQi را تأیید کرد، اما مهلتی برای این اتفاق اعلام نکرد.
این وزارتخانه تنها اعلام کرد که پروژه قانون مکمل را که SNE (سیستم ملی آموزش) را ایجاد می‌کند و ایجاد این مکانیسم به آن گره خورده است، دنبال می‌کند.
در این بیانیه آمده است: «این متن CAQ را طبق آنچه در قانون اساسی فدرال پیش‌بینی شده است، تنظیم می‌کند. طبق تعیین قانون اساسی، CAQ به صورت همکاری مشترک طبق آنچه در قانون مکمل پیش‌بینی شده است، مورد توافق قرار خواهد گرفت.»
”
