⏳ مدت زمان مطالعه: ۳ دقیقه | ✏️ ناشر/نویسنده: Times of Israel / لازار بِر | 📅 تاریخ: ۱۳ مارس ۲۰۲۵ / ۲۳ اسفند ۱۴۰۳
⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
چرخش ترامپ علیه زلنسکی و دیگر متحدان باعث نگرانی‌هایی درباره آینده روابط آمریکا و اسرائیل شده است
در ماه‌های اخیر، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا و نامزد پیشتاز حزب جمهوری‌خواه برای انتخابات ۲۰۲۴، از حمایت خود از برخی متحدان دیرینه آمریکا فاصله گرفته است. انتقادات تند او از ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، باعث نگرانی‌هایی در میان دیگر متحدان ایالات متحده شده—از جمله اسرائیل، که نگران است هدف بعدی ترامپ باشد.
در جریان یک سخنرانی انتخاباتی در اوهایو، ترامپ گفت که اوکراین «هرگز قدردان کمک‌های آمریکا نبوده» و تلویحاً اشاره کرد که حمایت نظامی از کی‌یف باید محدود یا متوقف شود. این اظهارات به دنبال انتشار گزارش‌هایی صورت گرفت که نشان می‌داد ترامپ در محافل خصوصی، زلنسکی را «فاسد» و «ناسپاس» توصیف کرده است.
برای تحلیل‌گران روابط آمریکا و اسرائیل، این چرخش در گفتمان ترامپ نسبت به یک متحد کلیدی، زنگ خطری جدی است. ترامپ که در دوره نخست ریاست‌جمهوری‌اش روابط بسیار نزدیکی با اسرائیل و بنیامین نتانیاهو داشت، اکنون ممکن است با نگاهی عمل‌گرایانه‌تر و حتی انتقادی‌تر به موضوع نگاه کند.
لازار بِر، نویسنده مقاله، می‌نویسد: «با توجه به تغییر فضای سیاسی در داخل آمریکا و اولویت‌های جدید ترامپ، نمی‌توان فرض را بر این گذاشت که اسرائیل همچنان متحد تزلزل‌ناپذیر کاخ سفید باقی خواهد ماند—به‌ویژه اگر ترامپ دوباره به قدرت بازگردد.»
او اشاره می‌کند که در محافل راست‌گرای آمریکا، صدایی فزاینده به گوش می‌رسد که می‌گوید ایالات متحده نباید منابع نظامی و دیپلماتیک خود را صرف حمایت بی‌قیدوشرط از متحدانی کند که منافع‌شان با واشنگتن همسو نیست.
احتمال بازنگری در روابط با اسرائیل
اگرچه ترامپ در دوره اول خود تصمیماتی اتخاذ کرد که به‌شدت مورد استقبال دولت اسرائیل قرار گرفت—از جمله انتقال سفارت آمریکا به اورشلیم و به‌رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان—اما این اقدامات الزاماً به معنای وفاداری بلندمدت نیستند. ترامپ بارها نشان داده که سیاست خارجی‌اش مبتنی بر وفاداری‌های شخصی، معامله‌گری، و منافع فوری است.
برخی تحلیل‌گران معتقدند که اگر نتانیاهو در صورت بازگشت ترامپ نتواند «وفاداری» نشان دهد یا در مسیر خواسته‌های او حرکت نکند، امکان دارد ترامپ همان‌گونه که علیه زلنسکی چرخش کرد، علیه نتانیاهو و اسرائیل نیز موضع بگیرد.
در عین حال، نگاه ترامپ به خاورمیانه نیز تغییر کرده است. او دیگر مانند گذشته علاقه‌ای به ایفای نقش فعال در حل‌وفصل درگیری‌ها نشان نمی‌دهد و تمرکزش بیشتر بر خروج از منطقه، کاهش هزینه‌ها و تمرکز بر سیاست داخلی است.
در چنین شرایطی، اسرائیل ممکن است با واقعیتی جدید روبه‌رو شود—واقعیتی که در آن دیگر نمی‌تواند بر حمایت بی‌قیدوشرط آمریکا حساب کند و باید استراتژی خود را بازتعریف کند.
نتیجه‌گیری
ظهور دوباره ترامپ در صحنه سیاست آمریکا، نه‌تنها برای اوکراین، بلکه برای اسرائیل و سایر متحدان واشنگتن نیز حامل پیام‌هایی مهم است. سیاست خارجی آمریکا ممکن است در صورت پیروزی ترامپ بار دیگر دستخوش تغییرات ریشه‌ای شود، و اولویت‌هایی مانند «معامله‌محوری» جایگزین اصول دیرینه هم‌پیمانی شوند.
برای اسرائیل، این بدان معناست که باید خود را برای سناریوهایی متفاوت آماده کند—از جمله احتمال کاهش حمایت‌های نظامی، دیپلماتیک، یا حتی سیاسی. این تغییر، می‌تواند به بازتعریف توازن در روابط دو کشور منجر شود.
