⏳مدت زمان مطالعه: ۴ دقیقه | ✏️ناشر/نویسنده: واشنگتن پست/سارا دادوچ | 📅 تاریخ: ۲۰ می ۲۰۲۱ / ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰
⚠️ اخطار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاههای متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاههای مطرحشده نیست.
بیروت — با کاهش درگیریها در بیشتر نقاط سوریه، دو پشتیبان اصلی رئیسجمهور بشار اسد، ایران و روسیه، در حال رقابت برای نفوذ و کسب غنایم جنگ هستند.
هر دو کشور زبانهای خود، فارسی و روسی، را برای آموزش در مدارس سوریه ترویج کردهاند. هر دو قراردادهایی برای ساخت آسیابهای آرد در شرایط کمبود نان امضا کردهاند. هر دو نیروگاه برق میسازند.
هر دو همچنین برای کسب قراردادهایی در حوزه استخراج نفت، معدنکاری فسفات و ساخت بنادر، که ارزش بسیاری میلیونها دلار دارند، رقابت کردهاند. به گفته جهاد یازجی، مدیر نشریه کسبوکار «سوریه ریپورت»، «آنها در حال هدفگذاری به یک حوزه مشترک هستند، هرچند که در موفقیتهایشان یکسان عمل نکردهاند».
شرکتهای روسی معمولاً در این حوزهها غالب بودهاند، بهعنوان مثال بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ پنج قرارداد نفتی را بردند، در حالی که ایران اولین قرارداد نفتی خود را سال گذشته به دست آورد. در بهار ۲۰۱۹، سوریه اعلام کرد که قصد دارد بندر طرطوس را به روسیه اجاره دهد و ترمینال کانتینری بندر لاذقیه را به ایران واگذار کند، اما قرارداد دوم بعداً لغو شد.
سوریه همچنین در ابتدا قول قرارداد معدنکاری فسفات را به ایران داده بود اما در سال ۲۰۱۸ جهت خود را تغییر داده و آن را به یک شرکت روسی واگذار کرد که قرار است ۷۰ درصد درآمد فسفات استخراج شده را به مدت ۵۰ سال دریافت کند.
ژنرال یحیی رحیم صفوی، مشاور ارشد نظامی رهبر عالی ایران، آیتالله علی خامنهای، در سال ۲۰۱۸ خواستار جبران کمکهای ایران با قراردادهای نفت، گاز و فسفات شد. او گفت: «ایران میتواند با دولت سوریه توافقات سیاسی و اقتصادی بلندمدت داشته باشد تا هزینههای متحملشده را جبران کند».
ایران از سال ۲۰۱۲، زمانی که نیروهای مخالف سوریه در حال پیشروی بودند، حمایت نظامی از اسد را آغاز کرد. ایران نیروهایی از نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و شبهنظامیان وابسته به ایران از عراق و لبنان و هزاران جنگجوی شیعه افغانستانی اعزام کرد. ایران همچنین به منظور حمایت از امور مالی ضعیف سوریه، سه خط اعتباری به ارزش حداقل ۵.۶ میلیارد دلار تمدید کرده است.
هرچند روسیه دیرتر به جنگ وارد شد، اما مداخله آن در سال ۲۰۱۵ در زمانی که اسد در تنگنا بود، تغییرات چشمگیری را به همراه داشت. هواپیماهای جنگی روسیه پشتیبانی هوایی برای ارتش سوریه و متحدان آن فراهم کردند و محلههای تحت کنترل مخالفان را بمباران کردند، و به دفع شورشیان کمک کردند. با طولانی شدن جنگ و افزایش تحریمهای بینالمللی، سوریه نیز به سرمایهگذاری روسیه روی آورد.
سوریه از نظر تاریخی روابط اقتصادی قویتری با روسیه نسبت به ایران داشته است. اما ایران توانسته است بخشی از بازار سوریه را به دست آورد. برای مثال، الکترونیک و دارو به طور فزایندهای از ایران وارد میشود. سوریها هنگام تماس با داروخانههای دمشق برای پرسیدن در مورد در دسترس بودن دارو، با این پاسخ مواجه میشوند: «و یک جایگزین ایرانی نیز موجود است».
نفوذ ضد غربی ایران در میان برخی سوریها نیز طنینانداز شده است. زمانی که ایرانیان در ماه مارس یک مجتمع تفریحی جدید در دمشق افتتاح کردند، بازدیدکنندگان از این مجتمع با پلاکی مواجه شدند که عکسهایی از خامنهای و فرمانده ایرانی ترور شده قاسم سلیمانی در کنار اسد را نشان میداد. ایران در شرق سوریه و دمشق مراکز فرهنگی ساخته است، جایی که رویدادهایی مانند نمایشگاه عکس اخیر به مناسبت سالگرد مرگ سلیمانی برگزار میشود.
پاورقی ها:
⚠️ اخطار: محتوای این مقاله صرفاً دیدگاههای نویسنده و منبع اصلی را منعکس میکند و مسئولیت آن بر عهده نویسنده است. بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاههای متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاههای مطرحشده نیست.
✅ سورس ما: واشنگتن پست
https://www.washingtonpost.com/world/middle_east/syria-war-russia-iran-influence/2021/05/19/7d26851e-a9d1-11eb-bca5-048b2759a489_story.html💡 درباره منبع: واشنگتن پست یکی از معتبرترین منابع خبری جهان در حوزههای بینالملل و تحلیلهای عمیق است که مقالاتی دقیق و گزارشهای جامع در مورد موضوعات جهانی ارائه میدهد.
✏️ درباره نویسنده: سارا دادوچ یکی از خبرنگاران مستقر در خاورمیانه است که گزارشهای جامعی درباره منطقه ارائه میدهد و دارای تجربهای گسترده در پوشش مسائل سیاسی و اجتماعی است.