⏳ مدت زمان مطالعه: ۴ دقیقه | ✏️ ناشر/نویسنده: موسسه سیاست استراتژیک استرالیا (ASPI)/دکتر جان کوین، هنری کمبل | 📅 تاریخ: ۲ مه ۲۰۲۵ / ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۴
⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
نوشته دکتر جان کوین، هنری کمبل
رونق آینده استرالیا بر پایه نوستالژی برای رونق‌های گذشته بنا نخواهد شد.
این آینده در زنجیره‌های تأمین حیاتی فردا شکل خواهد گرفت. به همین دلیل است که اعلام نخست‌وزیر آنتونی آلبانیزی مبنی بر ایجاد یک ذخیره‌گاه استراتژیک مواد معدنی حیاتی به ارزش ۱.۲ میلیارد دلار، در صورت انتخاب مجدد حزب کارگر، یک اقدام ضروری است.
این ذخیره‌گاه، سیاستی هوشمندانه و عمل‌گرایانه است که هم جنبه‌های عرضه و هم تقاضای بخش مواد معدنی حیاتی استرالیا را هدف قرار می‌دهد. در صورت اجرای صحیح، منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی استرالیا را در مواجهه با گذار جهانی انرژی، گسست ژئوپلیتیکی و اجبار اقتصادی تقویت خواهد کرد.
اگرچه این یک گام مهم است، اما اگر سیاست‌گذاران و رهبران صنعت در ارائه قابلیت حاکمیتی جدی هستند، باید مشارکت‌های بادوام ایجاد کرده و برای بی‌ثباتی بازار برنامه‌ریزی کنند.
ایجاد یک جایگزین مقاوم و رقابتی برای سلطه چین بر مواد معدنی حیاتی، یک چالش استراتژیک جهانی است. این وظیفه‌ای بسیار بزرگتر از آن است که استرالیا به تنهایی بتواند آن را حل کند.
این امر مستلزم همکاری عمیق و پایدار با شرکای همفکر، به‌ویژه ژاپن، ایالات متحده، کره جنوبی، هند و اتحادیه اروپا است.
در حالی که ممکن است توصیف این اعلامیه به عنوان یک اقدام رویایی، اغراق‌آمیز باشد، اما این یک افزودنی حیاتی به استراتژی بلندمدت استرالیا است. این نشان‌دهنده یک حرکت جدی فراتر از صرفاً استخراج و صادرات مواد خام، به سمت تبدیل استرالیا به یک تأمین‌کننده قابل اعتماد مواد معدنی تصفیه‌شده و با ارزش بالا است.
ساختار این ذخیره‌گاه منعکس‌کننده توصیه‌های ارائه‌شده در جلسات گفتگوی داروین ASPI در سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ است. این ذخیره‌گاه از طریق دو مکانیسم کلیدی عمل خواهد کرد: قراردادهای خرید تضمینی با حمایت دولت و ذخیره‌سازی انتخابی.
قراردادهای خرید تضمینی در حال حاضر ابزاری آشنا در بخش معدن هستند.
نوآوری در اینجا این است که دولت استرالیا خریدار خواهد شد، سرمایه‌گذاری را تثبیت می‌کند، محدودیت‌های قیمتی پایداری تعیین می‌کند و نوسانات بازار را برای تولیدکنندگان و مشتریان به طور یکسان هموار می‌سازد.
ذخیره‌سازی این امر را با ایجاد ذخایری از مواد معدنی اولویت‌دار برای فروش استراتژیک به بازارهای داخلی و بین‌المللی قابل اعتماد به جای صرفاً نگهداری منابع در ذخیره، تکمیل خواهد کرد.
این مکانیسم‌ها با هم، عرضه را تثبیت می‌کنند، از اعتماد بازار حمایت می‌کنند و زنجیره‌های ارزش را از بازیگران اجبارگر سیاسی دور می‌کنند.
سلطه چین در بخش جهانی مواد معدنی حیاتی، نتیجه دهه‌ها سیاست عمدی است.
اقدام زودهنگام، یارانه‌ها، کنترل‌های صادراتی و دستکاری تهاجمی قیمت‌ها، وابستگی‌های ساختاری ایجاد کرده‌اند که تنها با حسن نیت قابل غلبه نیستند.
گزینه‌های قابل دوام کمی جز فروش به بازارهای تحت کنترل چین وجود داشته است.
زنجیره‌های تأمینی که به طور عمده به یک بازیگر واحد، به‌ویژه بازیگری که مایل به تسلیحاتی کردن روابط اقتصادی است، وابسته هستند، ذاتاً ناامن هستند.
ذخیره‌گاه پیشنهادی حزب کارگر این واقعیت را می‌پذیرد و پاسخی عملی ارائه می‌دهد.
استرالیا نمی‌تواند فرض کند که اقدام به تنهایی کافی خواهد بود. مسیر نامشخص سیاست صنعتی ایالات متحده تنها نیاز کانبرا به تلاش بیشتر با ژاپن، کره جنوبی، هند و اتحادیه اروپا را تقویت می‌کند.
ایجاد ذخایر مشترک، پیگیری سرمایه‌گذاری‌های مشترک پایین‌دستی و یکپارچه‌سازی ترتیبات خرید تضمینی برای استرالیا و شرکای آن برای ایجاد یک زنجیره تأمین واقعاً متنوع و مقاوم ضروری خواهد بود.
تعامل واقعی با رهبران صنعت استرالیا که برای بقا در یک بازار جهانی خصمانه جنگیده‌اند، به همان اندازه مهم خواهد بود.
شرکت‌هایی مانند Lynas Rare Earths، Iluka Resources و Arafura Rare Earths تجربه گرانبهایی در پیمایش چالش‌های تجاری، فناوری و سیاسی تأمین مواد معدنی حیاتی دارند.
دانش عملیاتی، اطلاعات بازار و درس‌های مدیریت ریسک آنها در شکل‌دهی به یک ذخیره‌گاه استراتژیک که از نظر تجاری واقع‌بینانه و از نظر استراتژیک مؤثر باشد، حیاتی خواهد بود.
این شرکت‌ها از نزدیک با دشواری‌های رقابت با غول‌های چینی تحت حمایت دولت که از یارانه‌ها، دستکاری قیمت‌ها و اجبار بازار بهره‌مند هستند، آشنا هستند.
علی‌رغم این تحریف‌ها، آنها قابلیت‌هایی ایجاد کرده‌اند که در سطح جهانی رقابتی هستند.
نادیده گرفتن تجربه آنها یک اشتباه استراتژیک خواهد بود.
ذخیره‌گاه پیشنهادی به خوبی در دستور کار گسترده‌تر «آینده ساخت استرالیا» قرار می‌گیرد. این طرح مکمل ۷.۱ میلیارد دلار اعتبار مالیاتی تولید است که برای کاهش هزینه‌های تولید و سرمایه‌گذاری‌های استراتژیک در صنایع پیشرفته باتری و خورشیدی استرالیا طراحی شده است.
این رویکرد لایه‌ای به عرضه، تقاضا و ارزش افزوده دقیقاً همان چیزی است که استرالیا به آن نیاز دارد.
در زمان مقتضی، استرالیا باید استراتژی‌های سرمایه‌گذاری مشترک با شرکای بین‌المللی قابل اعتماد را دنبال کند و از مدل‌های صادراتی ساده فراتر رفته و به سمت ایجاد زنجیره‌های تأمین یکپارچه حرکت نماید.
مشارکت‌های قوی با صنعت نیز برای افزایش قابلیت و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری‌های آینده ضروری خواهد بود. همچنین سرمایه‌گذاری در آموزش و تربیت نیروی کار لازم.
دولت بعدی باید به اجرای سیاست مواد معدنی حیاتی نه تنها به عنوان یک ضرورت امنیت ملی، بلکه به گونه‌ای ادامه دهد که توسط ایالات متحده و سایر متحدان نیز به نفع آنها تلقی شود.
بخش مواد معدنی حیاتی فرصتی یک بار در نسل را به استرالیا ارائه می‌دهد.
این فرصتی است برای فراتر رفتن از اقتصاد سنتی منابع و پیشگامی در امکان‌پذیر ساختن گذار جهانی انرژی و ایجاد اکوسیستم‌های فناوری با ارزش بالا.
ذخیره‌گاه استراتژیک مواد معدنی حیاتی یک بنیاد هوشمندانه و ضروری است.
اما استرالیا اگر بخواهد به طور کامل از وعده اقتصادی و استراتژیک این لحظه بهره‌مند شود، باید قاطعانه عمل کند، به طور استراتژیک بسازد، با شرکای قابل اعتماد همکاری کند و به رهبران صنعت کارآزموده خود گوش فرا دهد.
نویسندگان
دکتر جان کوین
مدیر – برنامه امنیت ملی
هنری کمبل
مدیر برنامه و تعاملات استراتژیک – امنیت ملی
در اصل توسط روزنامه کانبرا تایمز منتشر شده است.
”
فارن پالیسی : «درون طرح جسورانه خلع سلاح لبنان» | ۰۹ مهر ۱۴۰۴
نشریه اکسپرت : “پژواک جنگ گذشته” | ۱۳ مهر ۱۴۰۴
مجله فارن پالیسی : “یک پرسش کلیدی درباره توافق غزه: چرا حالا؟” | ۱۸ مهر ۱۴۰۴
نشریه فارن افرز : «بزرگترین آزمون ارتش ایالات متحده» | ۰۹ مهر ۱۴۰۴