⏳ مدت زمان مطالعه: ۵ دقیقه | ✏️ ناشر/نویسنده: بیبیسی / Lily Jamali | 📅 تاریخ: August 23, 2025 / ۰۱ شهریور ۱۴۰۴
⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاههای متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاههای مطرحشده نیست.
برای سالها، بازدیدکنندگان از سن فرانسیسکو از تعداد افراد بیخانمان و چادرهای برپا شده در پیادهروها شگفتزده میشدند. اما یک سال پس از آغاز یک سرکوب تهاجمیتر، بسیاری از خیابانها ظاهر بسیار متفاوتی پیدا کردهاند. اکنون دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا – که این شهر را به خاطر مشکلاتش مسخره کرده بود – در حال الگوبرداری از رویکرد سن فرانسیسکو است.
از هفته گذشته، مأموران فدرال شروع به پاکسازی کمپهای بیخانمانها در پایتخت کشور کردهاند و واشنگتن دیسی را به آخرین شهری تبدیل کردهاند که برای افراد بیخانمان به دلیل خوابیدن در خیابان جریمه تعیین میکند. این حرکت به سمت جرمانگاری کمپینگ بیخانمانها تابستان گذشته، پس از یک حکم تاریخی دیوان عالی ایالات متحده که صدور جریمه برای افراد بیخانمان و دستگیری آنها، حتی در غیاب سرپناه، را قانونی دانست، آغاز شد. به زودی، شهرها و شهرستانها در سراسر کشور شروع به صدور جریمه کردند.
در کالیفرنیا، گاوین نیوسام، فرماندار – که رقیب مکرر ترامپ و شهردار سابق سن فرانسیسکو است – به سرعت پاکسازی کمپها را در اولویت قرار داد و راه را برای تحول چشمگیر سن فرانسیسکو هموار کرد. با این حال، در حالی که کسبوکارهای محلی و برخی از ساکنان میگویند این امر به رفع یک معضل در شهری که یکی از زیباترین شهرهای کشور محسوب میشود، کمک کرده است، دیگران در مورد میزان اثربخشی واقعی آن در حل این مسئله تردید دارند.
بحران بیخانمانی در میانه همهگیری
بیخانمانی، و به طور خاص کمپهای چادری، در دوران همهگیری به یک موضوع به شدت قطبی در بسیاری از شهرهای سراسر کشور تبدیل شده بود – اما به ویژه در سن فرانسیسکو. مشکلات مربوط به سلامت روان و اعتیاد از دیرباز افراد را به خیابانهای این شهر کشانده است. کمبود شدید مسکن در یکی از گرانترین بازارهای کشور نیز در این امر بیتأثیر نبوده است.
در دهه ۲۰۱۰، تضاد بین ثروت حاصل از فناوری و فقر آشکار به طور فزایندهای شدید شد. اپلیکیشنی به نام «اسنپکرپ» در سال ۲۰۱۸ – که به مردم اجازه میداد از فضولات در خیابانها و پیادهروها عکس بگیرند – تبلیغات گستردهای به دست آورد. بنیانگذار آن، که به تازگی از ورمونت آمده بود، گفت که از حجم فضولات انسانی در پیادهروهای شهر شوکه شده بود. همهگیری فقط اوضاع را بدتر کرد، هم به دلیل چالشهای اقتصادی و هم به این دلیل که برخی از افراد بیخانمان از زندگی در پناهگاهها، جایی که کووید شایع بود، میترسیدند. بین اکتبر ۲۰۱۹ و آوریل ۲۰۲۰، تعداد چادرها طبق دادههای دپارتمان مدیریت اضطراری سن فرانسیسکو، تقریباً سه برابر شد و از ۴۱۹ به ۱۱۰۸ رسید.
برای مقابله با این مسئله، تلاشها برای ارائه فرصتهای مسکن – که از دیرباز سنگ بنای رویکرد سن فرانسیسکو برای مقابله با بیخانمانی بوده – تسریع شد. ویویان وان، از سازمان «ابود» که در سن فرانسیسکو و هفت شهرستان دیگر در شمال کالیفرنیا خدمات ارائه میدهد، گفت: «ما توانستیم افراد زیادی را به سرعت به داخل سرپناه منتقل کنیم.» اما، خانم وان خاطرنشان میکند که واکنشهای منفی نیز وجود داشت و برخی از ساکنان از ساخت مسکن حمایتی در محلههای خود شکایت داشتند. مشکلات این شهر به یک طنز تلخ تبدیل شد و شبکههای تلویزیونی راستگرا به طور مرتب بخشهایی را در مورد ساکنانی که به دلیل نگرانیهای امنیتی از منطقه فرار میکنند، پخش میکردند.
تا تابستان ۲۰۲۴، پس از حکم دیوان عالی، لاندن برید، شهردار وقت، که درگیر یک رقابت انتخاباتی تنگاتنگ برای انتخاب مجدد بود، گفت که باید کاری انجام شود. او اعلام کرد که در حال آغاز یک پاکسازی «بسیار تهاجمی» چادرها در سراسر سن فرانسیسکو است و تهدید به اعمال مجازاتهای کیفری کرد. از آن زمان، تعداد دستگیریها یا جریمههای صادر شده توسط شهر برای اقامت غیرقانونی به بیش از هزار مورد افزایش یافته است – بسیار بیشتر از سالهای گذشته. در حالی که این سیاست توسط بسیاری مورد استقبال قرار گرفته است، برخی از حامیان افراد بیخانمان آن را تنبیهی میدانند.
آیا دستگیریها مؤثر بوده است؟
اگرچه خانم برید در نهایت در رقابت برای انتخاب مجدد شکست خورد، اما جانشین او، دانیل لوری، این سیاست را ادامه داد. با افزایش دستگیریها، تعداد چادرها طبق دادههای گرفته شده توسط شهر، که هر سه ماه یک بار شمارش انجام میدهد، کاهش یافته است. در ماه ژوئن، سن فرانسیسکو ۱۶۵ چادر و سازههای مشابه را در محدوده شهر خود شمارش کرد که از ۳۱۹ مورد در ژوئیه ۲۰۲۴ کمتر بود. این رقم، که همزمان با افزایش دستگیریها گرفته شده، به طور قابل توجهی از نیم دهه قبل کمتر است.
اگرچه این کاهش قبل از آخرین تغییرات سیاستی آغاز شده بود، اما این رویکرد سختگیرانه به عنوان یکی از دلایل موفقیت شهر ذکر شده است. اما معیارهای دیگر تصویر پیچیدهتری را ترسیم میکنند. تعداد افراد بیخانمان همچنان در حال افزایش بوده و در ژانویه ۲۰۲۴ حداقل ۸۳۰۰ نفر بیخانمانی را تجربه کردهاند که ۷ درصد افزایش نسبت به سال ۲۰۲۲ را نشان میدهد. تخمینهای دیگر این رقم را بیش از دو برابر این عدد قرار میدهند.
طرفداران سیاست بیخانمانی شهردار لوری اصرار دارند که این استراتژی دو وجهی است – بازدارندگی افراد از زندگی در خیابان، در حالی که آنها را به پناهگاهها یا مسکن حمایتی منتقل میکند. سن فرانسیسکو همچنین مبلغ هنگفتی – ۸۴۶ میلیون دلار – را برای مقابله با بحران بیخانمانی در آخرین سال مالی (۲۰۲۴-۲۰۲۵) اختصاص داده است. لوری متعهد شده است که ۱۵۰۰ تخت جدید پناهگاه و درمانی در شهر اضافه کند.
شهردار لوری در مصاحبهای با بیبیسی گفت: «وقتی به آنچه در خیابانهای ما میگذرد فکر میکنید، این فقط بیخانمانی نیست. این یک بحران سلامت روان و مواد مخدر در خیابانهای ماست. ما نمیتوانیم فقط یک تخت پناهگاه فراهم کنیم و امیدوار باشیم که مردم بهتر شوند. ما باید انواع مناسب تختها را فراهم کنیم – آنها باید تختهای درمانی، تختهای بهبودی، مسکن کوتاهمدت و بلندمدتی باشند که به مردم کمکی را که نیاز دارند، برساند.»
تاکنون، رویکرد او به بیخانمانی توسط بسیاری از ساکنان که طبق نظرسنجیهای اخیر نسبت به مسیر شهر خوشبینتر شدهاند، مورد استقبال قرار گرفته است. او افزود: «من میخواهم همه بدانند که ما در حال بازپسگیری خیابانهایمان هستیم. آنها فضاهای عمومی برای همه هستند. و ما باید به مردم کمکی را که نیاز دارند، برسانیم.»
کسانی که از نزدیک با جمعیت بیخانمان در سن فرانسیسکو کار میکنند، میگویند که این شهر کارهای زیادی را به خوبی انجام داده است. به گفته دکتر مارگوت کوشل، مدیر طرح بیخانمانی و مسکن بنیوف در دانشگاه کالیفرنیا، سن فرانسیسکو، این موارد شامل اضافه شدن یک مرکز تثبیت برای افراد در بحران و سازماندهی مجدد تیمهای خیابانی است که میتوانند به افراد با نیازهای روانی کمک کنند. اما هنوز این نگرانی وجود دارد که آنچه سن فرانسیسکو – و اکنون دیسی – با دستگیریها و پاکسازی کمپها انجام میدهند، صرفاً پاک کردن صورت مسئله و دور کردن آن از انظار عمومی است. دکتر کوشل گفت: «برداشتن چادر و وسایل یک نفر برای افراد ناراحتکننده و بیثباتکننده است. هرگز راه میانبری در اینجا وجود نخواهد داشت.»