چاینا دیلی : «سفر روتو لحظه‌ای تعیین‌کننده: رئیس جمهور کنیا به دنبال تقویت همکاری انرژی و زیرساخت با چین» | ۱ اردیبهشت ۱۴۰۴

سفر پنج روزه ویلیام روتو، رئیس جمهور کنیا، به چین که از روز سه‌شنبه آغاز می‌شود، لحظه‌ای محوری در مسیر دیپلماتیک و اقتصادی کنیا است.

در حالی که شرکای سنتی غربی مانند ایالات متحده کمک‌های خارجی را کاهش داده و اقدامات تجاری حمایت‌گرایانه‌تری اتخاذ می‌کنند، نایروبی علاقه فزاینده‌ای به قرار دادن پکن به عنوان یک شریک استراتژیک بالقوه برای حمایت از برنامه توسعه خود نشان می‌دهد.

مقامات و کارشناسان گفتند که سفر روتو بر قصد کشورش برای تقویت همکاری دوجانبه در حوزه‌های کلیدی مانند انرژی، حمل‌ونقل، فناوری و کشاورزی تأکید دارد.

اوپیو واندایی، دبیر کابینه انرژی و نفت کنیا، گفت که هیئت کنیایی فرصت‌های سرمایه‌گذاری را به نمایش گذاشته و زمینه‌های همکاری آتی را، به ویژه در بخش انرژی که چین نقشی حیاتی در آن ایفا کرده است، بررسی خواهد کرد.

«هیچ معامله یا پروژه انرژی مشخصی برای مذاکره در دست نیست. با این حال، وزارت (انرژی) در حال بررسی توسعه انرژی تجدیدپذیر با دولت چین است. این در راستای چارچوب‌های همکاری فعلی ماست.»

کنیا پیشرفت عظیمی در انرژی تجدیدپذیر داشته است و نزدیک به ۹۰ درصد برق آن اکنون از منابع پاک مانند برق‌آبی تأمین می‌شود.

بانک صادرات و واردات چین پروژه‌های کلیدی انتقال برق، از جمله پروژه‌هایی که میدان‌های زمین‌گرمایی در دره بزرگ ریفت را به شبکه ملی متصل می‌کنند، تأمین مالی کرده است.

نیروگاه خورشیدی ۵۰ مگاواتی گاریسا که توسط چین ساخته شده است، بزرگترین تأسیسات خورشیدی متصل به شبکه در شرق و مرکز آفریقا محسوب می‌شود.

فراتر از تأمین مالی، حمایت چین شامل انتقال فناوری و ظرفیت‌سازی ساختاریافته بوده است.

واندایی گفت که کنیا در تمام همکاری‌ها اطمینان حاصل می‌کند که تعامل چین به ظرفیت‌سازی بلندمدت و خوداتکایی ملی کمک کند. پروژه‌های عمده دوجانبه به طور فزاینده‌ای شامل مقررات محتوای محلی و توسعه مهارت برای مهندسان و تکنسین‌های کنیایی هستند.

در ماه اوت، چین و کنیا توافقنامه چارچوبی در مورد همکاری انرژی سبز امضا کردند. این توافق شامل تعهداتی برای تسهیل سرمایه‌گذاری، ایجاد ظرفیت و پیشبرد انتقال فناوری در زیرساخت‌های تجدیدپذیر است.

حوزه سنگ بنا

انتظار می‌رود سفر روتو به چین همچنین بر زیرساخت‌ها، یکی از حوزه‌های سنگ بنای همکاری دوجانبه، تمرکز کند.

کنیا تکمیل کریدورهای حمل‌ونقل منطقه‌ای را برای تسهیل جابجایی کالا، کاهش هزینه‌های تجاری و ترویج یکپارچگی منطقه‌ای در اولویت قرار داده است.

یک پروژه بزرگ در این مجموعه، ارتقای بزرگراه ریرونی-ماو سامیت است که بخشی از کریدور شمالی را تشکیل می‌دهد که شهر ساحلی مومباسا کنیا را به کشورهای داخلی مانند اوگاندا متصل می‌کند.

بخش ریرونی-ماو سامیت استراتژیک است. این بخش به برنامه‌های گسترده‌تری برای پیوند شبکه جاده‌ای با زیرساخت‌های راه‌آهن و بندر کمک می‌کند.

یکی از آن برنامه‌ها، توسعه راه‌آهن استاندارد گیج (SGR) از نایواشا به مالابا، در نزدیکی مرز کنیا و اوگاندا است. با توجه به اینکه چین مراحل قبلی SGR را از مومباسا به نایروبی و نایواشا تأمین مالی کرده است، کنیا امیدوار است چین از تکمیل این شریان حیاتی حمل‌ونقل حمایت کند.

فیلیپ ماینگا، مدیر عامل راه‌آهن کنیا، گفت که آن‌ها قبلاً با ذینفعان در طول مسیر ۴۷۵ کیلومتری که خط SGR از آن عبور خواهد کرد، تعامل داشته‌اند.

ماینگا گفت: «SGR فقط یک راه‌آهن نیست – بلکه یک توانمندساز اقتصادی منطقه‌ای است.» وی افزود: «توسعه آن به مالابا پتانسیل تجاری عظیمی را در سراسر شرق آفریقا باز خواهد کرد.»

از سوی دیگر، کشاورزی به عنوان مرز جدیدی برای همکاری در حال ظهور است. در سال‌های اخیر، کنیا پس از امضای توافق‌نامه‌های بهداشت گیاهی حیاتی، صادرات آووکادو به چین را آغاز کرده است.

دولت کنیا صادرات کشاورزی را راهی برای تنوع بخشیدن به تجارت، افزایش درآمدهای روستایی و تعمیق همکاری امنیت غذایی با چین می‌داند.

اسرائیل آگینا، رئیس شعبه کیسومو اتاق بازرگانی و صنعت ملی کنیا، گفت که تکمیل SGR نقطه عطفی برای کشاورزان در غرب کنیا خواهد بود.

«این توسعه پتانسیل احیا و تقویت قابل توجه بندر کیسومو و همچنین بهبود کریدور تجاری مومباسا-کیسومو-مالابا را دارد.»

برای جمیما اویکه، که سیسال را از خلیج هوما به غرب آفریقا و خاورمیانه صادر می‌کند، زیرساخت‌های پیشرفته به معنای کاهش هزینه‌های تجاری و گسترش دسترسی به بازار است.

او گفت: «لجستیک کارآمد برای رقابتی ماندن در بازارهای صادراتی حیاتی است. تکمیل این پروژه‌ها به طور قابل توجهی هزینه‌های حمل‌ونقل را کاهش داده و حاشیه سود ما را افزایش خواهد داد.»