مجله فارن پالیسی : «یک اقدام فوق‌العاده باج‌خواهانه» | ۶ اسفند ۱۴۰۳

⏳مدت زمان مطالعه: ۸ دقیقه | ✏️ناشر/نویسنده: فارن پالیسی / کامرون عبادی و آدام توز | 📅 تاریخ: ۲۵ فوریه ۲۰۲۵ / ۶ اسفند ۱۴۰۳

⚠️ هشدار: بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید یا پذیرش مسئولیت دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.

—

چرا معامله معدنی ترامپ با اوکراین یک پیشنهاد بازنده است

دولت ترامپ به شدت در تلاش است تا اوکراین را مجبور به امضای توافقی کند که به ایالات متحده اجازه دهد از منابع معدنی این کشور به ارزش حدود ۵۰۰ میلیارد دلار بهره‌برداری کند. اوکراین تاکنون در برابر این فشار مقاومت کرده است، اما هنوز راهبرد روشنی برای مواجهه با شاید غیرمنتظره‌ترین تحول در جنگ سه‌ساله خود با روسیه توسعه نداده است: تصمیم ظاهری دونالد ترامپ برای تغییر حمایت آمریکا از اوکراین به سمت روسیه.

این توافق شامل حقوق بهره‌برداری از عناصر کمیاب معدنی است که برای اقتصادهای پیشرفته بسیار ارزشمندند. اما بسیاری از کارشناسان بر این باورند که این معامله چیزی جز یک اقدام باج‌خواهانه آشکار نیست.

آیا اوکراین می‌تواند از پس این معامله برآید؟

کامرون عبادی: آیا اوکراین اساساً می‌تواند از پس این معامله معدنی ۵۰۰ میلیارد دلاری که ظاهراً دولت ترامپ ارائه داده، برآید؟

آدام توز: در ظاهر—و سخت است که بدانیم آیا باید آن را به همین سادگی پذیرفت—این یک اقدام فوق‌العاده باج‌خواهانه است. عجیب نیست که طلبکاران خارجی به دنبال تضمین‌های مالی باشند؛ این امری رایج است. اما اینکه به ناگاه رابطه‌ای که از ابتدای جنگ با تعابیر کاملاً متفاوتی ترسیم شده بود، به یک معامله سخت‌گیرانه تبدیل شود، کاملاً تخریب‌کننده تفسیر پیشین آمریکایی‌ها از این جنگ است.

ادامه این سیاست نه تنها مشروعیت کمک‌های غربی به اوکراین را نابود می‌کند، بلکه باعث می‌شود بسیاری از ناظران بین‌المللی این رویکرد را به عنوان نشانه‌ای از نیت‌های بد آمریکا تفسیر کنند.

—

ابهامات در مورد ارزش واقعی منابع معدنی اوکراین

آدام توز: وقتی به خود منابع معدنی نگاه می‌کنید، کارشناسان خواهند گفت که همه آن‌ها بر اساس بررسی‌های زمین‌شناسی دوران شوروی است که به‌روز نشده‌اند و خود این منابع به‌طور خاص ارزش زیادی ندارند. آن‌ها باید توسعه یابند؛ باید اکتشاف شوند. و هیچ‌یک از این اقدامات در حال حاضر انجام نمی‌شود. بنابراین کل این ماجرا بیشتر شبیه یک نمایش است؛ انگار ترامپ در حال اجرای نسخه‌ای مضحک از یک شخصیت شرور است که حتی واقعاً شرور هم نیست.

از سوی دیگر، اگر ترامپ واقعاً قصد بهره‌برداری اقتصادی داشت، باید مطمئن می‌شد که چیزی برای بهره‌برداری وجود دارد. اما به نظر می‌رسد که این بیشتر تلاشی برای ارضای یک غریزه قدیمی ترامپ است که فکر می‌کند آمریکا همیشه مورد سوءاستفاده قرار گرفته است.

همکاری اقتصادی آمریکا و روسیه: واقعیت یا خیال؟

کامرون عبادی: ایالات متحده و روسیه پس از مذاکرات خود بیانیه‌ای صادر کردند که نشان می‌داد هر دو کشور مشتاق به همکاری در منافع اقتصادی و ژئوپلیتیکی مشترک هستند. این منافع مشترک چیست؟

آدام توز: این ترکیبی عجیب از ظاهر قدرت‌محور سیاست‌های واقع‌گرایانه و یک توده عظیم از ادعاهای بی‌اساس است. اگر شما در سال ۲۰۱۹ یا ۲۰۱۸ به جهان نگاه می‌کردید و می‌گفتید که رقیب بزرگ ایالات متحده چین است، شاید منطقی به نظر می‌رسید که روسیه را به سمت خود بکشید. اما واقعیت این است که روسیه بازیگری نیست که ما فکر می‌کنیم.

روسیه با شروع جنگ با اوکراین به طور واضح نشان داد که قابل اعتماد نیست. حتی چین که با پوتین روابط نزدیکی دارد، از تهاجم او به اوکراین بی‌خبر بود. بنابراین این نوعی توهم است که می‌توان روابط سازنده‌ای با روسیه برقرار کرد.

پیامدهای احتمالی برای اوکراین

آدام توز: مسئله این است که اگر اوکراین این معامله را نپذیرد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ پاسخ به این سؤال دشوار است، زیرا مشخص نیست که آیا واشنگتن واقعاً این تهدیدات را جدی گرفته است یا خیر. اما واضح است که این فشارها فقط باعث خواهد شد که اوکراین بیشتر به سمت اتحادیه اروپا متمایل شود.

این امر خود تهدیدی بزرگ برای روسیه محسوب می‌شود، زیرا عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا به معنی تغییر غیرقابل بازگشت افکار عمومی در این کشور به سمت غرب خواهد بود.