کومرسانت: “ولادیسلاو سولیمسکی: چالش‌های ایفای نقش رگوژین در اپرای ‘ابله'” | ۳۰ مرداد ۱۴۰۳

من درک کردم که با چه موسیقی پیچیده‌ای سر و کار دارم

⏳ مدت زمان مطالعه: ۳ دقیقه | ✏️ ناشر/نویسنده: کومرسانت/ولادیمیر دودین | 📅 تاریخ: ۲۱ اوت ۲۰۲۴ / ۳۰ مرداد ۱۴۰۳


ولادیسلاو سولیمسکی، درباره نقش خود به عنوان رگوژین در اپرای “ابله” در جشنواره زالتسبورگ و چالش‌های موسیقی پیچیده واینبرگ صحبت می‌کند.


ولادیمیر دودین: شما بلافاصله پس از اجرای “مکبث” در زالتسبورگ نقش رگوژین را اجرا می‌کنید. آیا به نظر می‌رسد که شما به عنوان بازیگر شرور اپرا شناخته شده‌اید؟

ولادیسلاو سولیمسکی: اگر سرنوشت به من اجازه دهد، روزی درباره ماهیت شرارت در اپرا خواهم نوشت. اما به نظر من، رگوژین شرور نیست. او فردی است که به دلیل عشق، شکسته شده است. شخصیتی که در این اپرا برای من منفی‌ترین است، میشکین است، نه رگوژین یا لبدف. تمام این شخصیت‌ها نماینده اجتماع هستند، در حالی که میشکین یک عنصر بیگانه است که وارد زندگی آن‌ها می‌شود و همه چیز را نابود می‌کند. این همان چیزی است که من در موسیقی و خود رمان احساس می‌کنم.

ولادیمیر دودین: چقدر برای شما دشوار بود که بعد از موسیقی وردی به موسیقی پیچیده واینبرگ عادت کنید؟

ولادیسلاو سولیمسکی: این کار با مقاومت درونی همراه بود. صادقانه بگویم، ذهنم کاملاً درگیر بود. یک هفته پس از شروع تمرینات، حتی با همسرم صحبت نکردم و دو هفته با دخترم تماس نگرفتم. من آنقدر درگیر این پروژه بودم که گاهی اوقات احساس می‌کردم ذهنم در حال انفجار است. دوستم از بادن-بادن به دیدنم آمد تا حمایتم کند، زیرا می‌دانستم که انجام این کار به تنهایی برایم دشوار خواهد بود.

ولادیمیر دودین: اپرای “ابله” واینبرگ در جشنواره زالتسبورگ امروز به نظر می‌رسد که درباره روس‌هایی است که غیرقابل درک هستند. آیا با کارگردان، کشیشتوف وارلیکوسکی، درباره داستایوفسکی صحبت کردید؟

ولادیسلاو سولیمسکی: بله، ما برخی نکات را بحث کردیم. کشیشتوف به من پیشنهاد داد که نقش رگوژین را پس از اجرای “مکبث” بازی کنم. من با خوشحالی این پیشنهاد را پذیرفتم و در ابتدا فکر کردم که این نقش چندان دشوار نخواهد بود. اما وقتی شروع به کار روی موسیقی کردم، فهمیدم که با چه موسیقی پیچیده‌ای سر و کار دارم.

ولادیمیر دودین: در آماده‌سازی برای این نقش، داستایوفسکی یا واینبرگ بیشتر به شما کمک کردند؟

ولادیسلاو سولیمسکی: من آثار داستایوفسکی را از زمان مدرسه می‌شناختم. برای این نقش، دوباره به سراغ رمان “ابله” رفتم و نسخه‌های مختلف آن را مرور کردم، از جمله فیلم “داون هاوس” و فیلم کوروساوا. من همچنین به خاطرات یوگنی لبدف، که نقش رگوژین را بازی کرده بود، رجوع کردم. لبدف به من کمک کرد تا به درک عمیق‌تری از این نقش برسم.

ولادیمیر دودین: به نظر می‌رسد که زالتسبورگ تغییر چندانی نکرده است. آیا شما هم همین احساس را دارید؟

ولادیسلاو سولیمسکی: برای من، زالتسبورگ همچنان همان مکان همیشگی است و این امر برایم خوشایند است. من به اینجا می‌آیم و می‌دانم که قلعه روی تپه همچنان سر جای خود است و رودخانه زالتساخ همچنان جریان دارد. من به این آرامش نیاز دارم. این بار در پای قلعه اقامت دارم و هر بار که از خانه بیرون می‌روم، احساس شکوه می‌کنم. من عاشق دوره قرون وسطی هستم و هر وقت فرصت دارم، به قلعه می‌روم و از آنجا به دوردست‌ها نگاه می‌کنم.


پاورقی‌ها:

⚠️ اخطار: محتوای این مقاله صرفاً دیدگاه‌های نویسنده و منبع اصلی را منعکس می‌کند و مسئولیت آن بر عهده نویسنده است. بازنشر این مقاله با هدف ارائه دیدگاه‌های متنوع صورت گرفته و به معنای تأیید دیدگاه‌های مطرح‌شده نیست.
سورس ما: کومرسانت
💡 درباره منبع: کومرسانت (Kommersant) یک روزنامه معتبر روسی است که به پوشش اخبار اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در سطح بین‌المللی می‌پردازد.

✏️ درباره نویسنده: ولادیمیر دودین یکی از خبرنگاران برجسته کومرسانت است که در زمینه هنر و فرهنگ تخصص دارد.

خروج از نسخه موبایل